헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ2́0́06́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 6:)

Πέτρασ μὲν πάμπρωτον, ἀφορμηθέντεσ ἐμεῖο, Κυανέασ ὄψεσθε δύω ἁλὸσ ἐν ξυνοχῇσιν, τάων οὔτινά φημι διαμπερὲσ ἐξαλέασθαι. οὐ γάρ τε ῥίζῃσιν ἐρήρεινται νεάτῃσιν, ἀλλὰ θαμὰ ξυνίασιν ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν εἰσ ἕν, ὕπερθε δὲ πολλὸν ἁλὸσ κορθύεται ὕδωρ βρασσόμενον· στρηνὲσ δὲ περὶ στυφελῇ βρέμει ἀκτῇ. τῶ νῦν ἡμετέρῃσι παραιφασίῃσι πίθεσθε, εἰ ἐτεὸν πυκινῷ τε νόῳ μακάρων τ’ ἀλέγοντεσ πείρετε· μηδ’ αὔτωσ αὐτάγρετον οἶτον ὄλησθε ἀφραδέωσ, ἢ θύνετ’ ἐπισπόμενοι νεότητι. οἰωνῷ δή πρόσθε πελειάδι πειρήσασθαι νηὸσ ἄπο προμεθέντεσ ἐφιέμεν. ἢν δὲ δι’ αὐτῶν πετράων πόντονδε σόη πτερύγεσσι δίηται, μηκέτι δὴν μηδ’ αὐτοὶ ἐρητύεσθε κελεύθου, ἀλλ’ εὖ καρτύναντεσ ἑαῖσ ἐνὶ χερσὶν ἐρετμὰ τέμνεθ’ ἁλὸσ στεινωπόν· ἐπεὶ φάοσ οὔ νύ τι τόσσον ἔσσετ’ ἐν εὐχωλῇσιν, ὅσον τ’ ἐνὶ κάρτεϊ χειρῶν. τῶ καὶ τἆλλα μεθέντεσ ὀνήιστον πονέεσθαι θαρσαλέωσ· πρὶν δ’ οὔτι θεοὺσ λίσσεσθαι ἐρύκω. εἰ δέ κεν ἀντικρὺ πταμένη μεσσηγὺσ ὄληται, ἄψορροι στέλλεσθαι ἐπεὶ πολὺ βέλτερον εἶξαι ἀθανάτοισ. οὐ γάρ κε κακὸν μόρον ἐξαλέαισθε πετράων, οὐδ’ εἴ κε σιδηρείη πέλοι Ἰλργώ. ὦ μέλεοι, μὴ τλῆτε παρὲξ ἐμὰ θέσφατα βῆναι, εἰ καί με τρὶσ τόσσον ὀίεσθ’ Οὐρανίδῃσιν, ὅσσον ἀνάρσιόσ εἰμι, καὶ εἰ πλεῖον στυγέεσθαι· μὴ τλῆτ’ οἰωνοῖο πάρεξ ἔτι νηὶ περῆσαι. καὶ τὰ μὲν ὥσ κε πέλῃ, τὼσ ἔσσεται. ἢν δὲ φύγητε σύνδρομα πετράων ἀσκηθέεσ ἔνδοθι Πόντου, αὐτίκα Βιθυνῶν ἐπὶ δεξιὰ γαῖαν ἔχοντεσ πλώετε ῥηγμῖνασ πεφυλαγμένοι, εἰσόκεν αὖτε Ῥήβαν ὠκυρόην ποταμὸν ἄκρην τε Μέλαιναν γνάμψαντεσ νήσου Θυνηίδοσ ὁρ́μον ἵκησθε. κεῖθεν δ’ οὐ μάλα πουλὺ διὲξ ἁλὸσ ἀντιπέραιαν γῆν Μαριανδυνῶν ἐπικέλσετε νοστήσαντεσ. ἔνθα μὲν εἰσ Αἴδαο καταιβάτισ ἐστὶ κέλευθοσ, ἄκρη τε προβλὴσ Ἀχερουσιὰσ ὑψόθι τείνει, δινήεισ τ’ Ἀχέρων αὐτὴν διὰ νειόθι τέμνων ἄκρην ἐκ μεγάλησ προχοὰσ ἱήσι φάραγγοσ. ἀγχίμολον δ’ ἐπὶ τῇ πολέασ παρανεῖσθε κολωνοὺσ Παφλαγόνων, τοῖσίν τ’ Ἐνετήιοσ ἐμβασίλευσεν πρῶτα Πέλοψ, τοῦ καί περ ἀφ’ αἵματοσ εὐχετόωνται. ἔστι δέ τισ ἄκρη Ἑλίκησ κατεναντίον Ἄρκτου, πάντοθεν ἠλίβατοσ, καί μιν καλέουσι Κάραμβιν, τῆσ καὶ ὑπὲρ βορέαο περισχίζονται ἀέλλαι· ὧδε μάλ’ ἂμ πέλαγοσ τετραμμένη αἰθέρι κύρει. τήνδε περιγνάμψαντι πολὺσ παρακέκλιται· ἤδη Αἰγιαλόσ· πολέοσ δ’ ἐπὶ πείρασιν Αἰγιαλοῖο ἀκτῇ ἐπὶ προβλῆτι ῥοαὶ Ἅλυοσ ποταμοῖο δεινὸν ἐρεύγονται· μετὰ τὸν δ’ ἀγχίροοσ ͂Ἰρισ μειότεροσ λευκῇσιν ἑλίσσεται εἰσ ἅλα δίναισ. κεῖθεν δὲ προτέρωσε μέγασ καὶ ὑπείροχοσ ἀγκὼν ἐξανέχει γαίησ· ἐπὶ δὲ στόμα Θερμώδοντοσ κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Θεμισκύρειον ὑπ’ ἄκρην μύρεται, εὐρείησ διαειμένοσ ἠπείροιο. ἔνθα δὲ Δοίαντοσ πεδίον, σχεδόθεν δὲ πόληεσ τρισσαὶ Ἀμαζονίδων, μετά τε σμυγερώτατοι ἀνδρῶν τρηχεῖαν Χάλυβεσ καὶ ἀτειρέα γαῖαν ἔχουσιν, ἐργατίναι· τοὶ δ’ ἀμφὶ σιδήρεα ἔργα μέλονται. ἄγχι δὲ ϝαιετάουσι πολύρρηνεσ Τιβαρηνοὶ Ζηνὸσ Εὐξείνοιο Γενηταίην ὑπὲρ ἄκρην. τῇ δ’ ἐπὶ Μοσσύνοικοι ὁμούριοι ὑλήεσσαν ἑξείησ ἤπειρον, ὑπωρείασ τε νέμονται, δουρατέοισ πύργοισιν ἐν οἰκία τεκτήναντεσ [κάλινα καὶ πύργουσ εὐπηγέασ, οὓσ καλέουσιν μόσσυνασ· καὶ δ’ αὐτοὶ ἐπώνυμοι ἔνθεν ἐάσιν. ] τοὺσ παραμειβόμενοι λισσῇ ἐπικέλσετε νήσῳ, μήτι παντοίῃ μέγ’ ἀναιδέασ ἐξελάσαντεσ οἰωνούσ, οἳ δῆθεν ἀπειρέσιοι ἐφέπουσιν νῆσον ἐρημαίην. τῇ μέν τ’ ἐνὶ νηὸν Ἄρηοσ λαΐνεον ποίησαν Ἀμαζονίδων βασίλειαι Ὀτρηρή τε καὶ Ἀντιόπη, ὁπότε στρατόωντο. ἔνθα γὰρ ὔμμιν ὄνειαρ ἀδευκέοσ ἐξ ἁλὸσ εἶσιν ἄρρητον· τῶ καί τε φίλα φρονέων ἀγορεύω ἰσχέμεν. ἀλλὰ τίη με πάλιν χρειὼ ἀλιτέσθαι μαντοσύνῃ τὰ ἕκαστα διηνεκὲσ ἐξενέποντα; νήσου δὲ προτέρωσε καὶ ἠπείροιο περαίησ φέρβονται Φίλυρεσ· Φιλύρων δ’ ἐφύπερθεν ἐάσιν Μάκρωνεσ· μετὰ δ’ αὖ περιώσια φῦλα Βεχείρων. ἑξείησ δὲ Σάπειρεσ ἐπὶ σφίσι ναιετάουσιν· Βύζηρεσ δ’ ἐπὶ τοῖσιν ὁμώλακεσ, ὧν ὕπερ ἤδη αὐτοὶ Κόλχοι ἔχονται ἀρήιοι. ἀλλ’ ἐνὶ νηὶ πείρεθ’, ἑώσ μυχάτῃ κεν ἐνιχρίμψητε θαλάσσῃ. ἔνθα δ’ ἐπ’ ἠπείροιο Κυταιίδοσ, ἠδ’ Ἀμαραντῶν τηλόθεν ἐξ ὀρέων πεδίοιό τε Κιρκαίοιο Φᾶσισ δινήεισ εὐρὺν ῥόον εἰσ ἅλα βάλλει. κείνου νῆ’ ἐλάοντεσ ἐπὶ προχοὰσ ποταμοῖο πύργουσ εἰσόψεσθε Κυταιέοσ Αἰήταο, ἄλσοσ τε σκιόειν Ἄρεοσ, τόθι κῶασ ἐπ’ ἄκρησ πεπτάμενον φηγοῖο δράκων, τέρασ αἰνὸν ἰδέσθαι, ἀμφὶσ ὀπιπεύει δεδοκημένοσ· οὐδέ οἱ ἦμαρ, οὐ κνέφασ ἥδυμοσ ὕπνοσ ἀναιδέα δάμναται ὄσσε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 2 6:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 6:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION