헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά1́17́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 17)

τῶν δὲ νεωτέρων ὅσοι τοῖσ τούτων ὀνόμασιν ἑαυτοὺσ ἐσέμνυναν Ἐρασιστρατείουσ τε καὶ Ἀσκληπιαδείουσ ἐπονομάσαντεσ, ὁμοίωσ τοῖσ ὑπὸ τοῦ βελτίστου Μενάνδρου κατὰ τὰσ κωμῳδίασ εἰσαγομένοισ οἰκέταισ, Δάοισ τέ τισι καὶ Γέταισ, οὐδὲν ἡγουμένοισ σφίσι πεπρᾶχθαι γενναῖον, εἰ μὴ τρὶσ ἐξαπατήσειαν τὸν δεσπότην, οὕτω καὶ αὐτοὶ κατὰ πολλὴν σχολὴν ἀναίσχυντα σοφίσματα συνέθεσαν, οἱ μέν, ἵνα μηδ’ ὅλωσ ἐξελεγχθείη ποτ’ Ἀσκληπιάδησ ψευδόμενοσ, οἱ δ’, ἵνα κακῶσ εἴπωσιν, ἃ καλῶσ ἐσιώπησεν Ἐρασίστρατοσ. ἀλλὰ τῶν μὲν Ἀσκληπιαδείων ἅλισ. οἱ δ’ Ἐρασιστράτειοι λέγειν ἐπιχειροῦντεσ, ὅπωσ οἱ νεφροὶ διηθοῦσι τὸ οὖρον, ἅπαντα δρῶσί τε καὶ πάσχουσι καὶ παντοῖοι γίγνονται πιθανὸν ἐξευρεῖν τι ζητοῦντεσ αἴτιον ὁλκῆσ μὴ δεόμενον. οἱ μὲν δὴ πλησίον Ἐρασιστράτου τοῖσ χρόνοισ γενόμενοι τὰ μὲν ἄνω τῶν νεφρῶν μόρια καθαρὸν αἷμα λαμβάνειν φασί, τῷ δὲ βάροσ ἔχειν τὸ ὑδατῶδεσ περίττωμα βρίθειν τε καὶ ὑπορρεῖν κάτω· διηθούμενον δ’ ἐνταῦθα κατὰ τοὺσ νεφροὺσ αὐτοὺσ χρηστὸν οὕτω γενόμενον ἅπασι τοῖσ κάτω τῶν νεφρῶν ἐπιπέμπεσθαι τὸ αἷμα. καὶ μέχρι γέ τινοσ εὐδοκίμησεν ἥδε ἡ δόξα καὶ ἤκμασε καὶ ἀληθὴσ ἐνομίσθη· χρόνῳ δ’ ὕστερον καὶ αὐτοῖσ τοῖσ Ἐρασιστρατείοισ ὕποπτοσ ἐφάνη καὶ τελευτῶντεσ ἀπέστησαν αὐτῆσ. αἰτεῖσθαι γὰρ ἐδόκουν δύο ταῦτα μήτε συγχωρούμενα πρόσ τινοσ ἀλλ’ οὐδ’ ἀποδειχθῆναι δυνάμενα, πρῶτον μὲν τὸ βάροσ τῆσ ὀρρώδουσ ὑγρότητοσ ἐν τῇ κοίλῃ φλεβὶ γεννώενον, ὥσπερ οὐκ ἐξ ἀρχῆσ ὑπάρχον, ὁπότ’ ἐκ τῆσ κοιλίασ εἰσ ἧπαρ ἀνεφέρετο. τί δὴ οὖν οὐκ εὐθὺσ ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χωρίοισ ὑπέρρει κάτω; πῶσ δ’ ἄν τῳ δόξειεν εὐλόγωσ εἰρῆσθαι συντελεῖν εἰσ τὴν ἀνάδοσιν ἡ ὑδατώδησ ὑγρότησ, εἴπερ οὕτωσ ἐστὶ βαρεῖα; δεύτερον δ’ ἄτοπον, ὅτι κἂν κάτω συγχωρηθῇ φέρεσθαι πᾶσα καὶ μὴ κατ’ ἄλλο χωρίον ἢ τὴν κοίλην φλέβα, τίνα τρόπον εἰσ τοὺσ νεφροὺσ ἐμπεσεῖται, χαλεπόν, μᾶλλον δ’ ἀδύνατον εἰπεῖν, μήτ’ ἐν τοῖσ κάτω μέρεσι κειμένων αὐτῶν τῆσ φλεβὸσ ἀλλ’ ἐκ τῶν πλαγίων μήτ’ ἐμφυομένησ εἰσ αὐτοὺσ τῆσ κοίλησ ἀλλ’ ἀπόφυσίν τινα μόνον εἰσ ἑκάτερον πεμπούσησ, ὥσπερ καὶ εἰσ τἆλλα πάντα μόρια. τίσ οὖν ἡ διαδεξαμένη ταύτην δόξα καταγνωσθεῖσαν; ἐμοὶ μὲν ἠλιθιωτέρα μακρῷ φαίνεται τῆσ προτέρασ. ἤκμασε δ’ οὖν καὶ αὕτη ποτέ. φασὶ γάρ, εἰ κατὰ τῆσ γῆσ ἐκχυθείη μεμιγμένον ἔλαιον ὕδατι, διάφορον ἑκάτερον ὁδὸν βαδιεῖσθαι καὶ Ῥυήσεσθαι τὸ μὲν τῇδε, τὸ δὲ τῇδε. θαυμαστὸν οὖν οὐδὲν εἶναί φασιν, εἰ τὸ μὲν ὑδατῶδεσ ὑγρὸν εἰσ τοὺσ νεφροὺσ Ῥεῖ, τὸ δ’ αἷμα διὰ τῆσ κοίλησ φέρεται κάτω. κατέγνωσται οὖν ἤδη καὶ ἥδε ἡ δόξα. διὰ τί γὰρ ἀπὸ τῆσ κοίλησ μυρίων ἐκπεφυκυιῶν φλεβῶν αἷμα μὲν εἰσ τὰσ ἄλλασ ἁπάσασ, ἡ δ’ ὀρρώδησ ὑγρότησ εἰσ τὰσ ἐπὶ τοὺσ νεφροὺσ φερομένασ ἐκτρέπεται; τοῦτ’ αὐτὸ τὸ ζητούμενον οὐκ εἰρήκασιν, ἀλλὰ τὸ γιγνόμενον εἰπόντεσ μόνον οἰόνται τὴν αἰτίαν ἀποδεδωκέναι. πάλιν οὖν, τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι, τὴν χειρίστην ἁπασῶν δόξαν ἐξευρημένην νῦν ὑπὸ Λύκου τοῦ Μακεδόνοσ, εὐδοκιμοῦσαν δὲ διὰ τὸ καινὸν ἤδη λέγωμεν. ἀπεφήνατο γὰρ δὴ ὁ Λύκοσ οὗτοσ, ὥσπερ ἐξ ἀδύτου τινὸσ χρησμὸν ἀποφθεγγόμενοσ, περίττωμα τῆσ τῶν νεφρῶν θρέψεωσ εἶναι τὸ οὖρον. ὅτι μὲν οὖν αὐτὸ τὸ πινόμενον ἅπαν οὖρον γίγνεται, πλὴν εἴ τι μετὰ τῶν διαχωρημάτων ὑπῆλθεν ἢ εἰσ ἱδρῶτασ ἀπεχώρησεν ἢ εἰσ τὴν ἄδηλον διαπνοήν, ἐναργῶσ ἐνδείκνυται τὸ πλῆθοσ τῶν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν οὐρουμένων. ἐν χειμῶνι δὲ μάλιστα μαθεῖν ἔστιν ἐπὶ τῶν ἀργούντων μέν, κωθωνιζομένων δέ, καὶ μάλιστ’ εἰ λεπτὸσ ὁ οἶνοσ εἰή καὶ πόριμοσ. οὐροῦσι γὰρ οὗτοι διὰ ταχέων ὀλίγου δεῖν, ὅσονπερ καὶ πίνουσιν. ὅτι δὲ καὶ ὁ Ἐρασίστρατοσ οὕτωσ ἐγίγνωσκεν, οἱ τὸ πρῶτον ἀνεγνωκότεσ αὐτοῦ σύγγραμμα τῶν καθόλου λόγων ἐπίστανται. ὥσθ’ ὁ Λύκοσ οὔτ’ ἀληθῆ φαίνεται λέγων οὔτ’ Ἐρασιστράτεια, δῆλον δ’ ὡσ οὐδ’ Ἀσκληπιάδεια, πολὺ δὲ μᾶλλον οὐδ’ Ἱπποκράτεια. λευκῷ τοίνυν κατὰ τὴν παροιμίαν ἐοίκε κόρακι μήτ’ αὐτοῖσ τοῖσ κόραξιν ἀναμιχθῆναι δυναμένῳ διὰ τὴν χρόαν μήτε ταῖσ περιστεραῖσ διὰ τὸ μέγεθοσ, ἀλλ’ οὔτι που τούτου γ’ ἕνεκα παροπτέοσ· ἴσωσ γάρ τι λέγει θαυμαστόν, ὃ μηδεὶσ τῶν ἔμπροσθεν ἔγνω. τὸ μὲν οὖν ἅπαντα τὰ τρεφόμενα μόρια ποιεῖν τι περίττωμα συγχωρούμενον, τὸ δὲ τοὺσ νεφροὺσ μόνουσ, οὕτω σμικρὰ σώματα, χόασ ὅλουσ τέτταρασ ἢ καὶ πλείουσ ἴσχειν ἐνίοτε περιττώματοσ οὔθ’ ὁμολογούμενον οὔτε λόγον ἔχον· τὸ γὰρ ἑκάστου τῶν μειζόνων σπλάγχνων περίττωμα πλεῖον ἀναγκαῖον ὑπάρχειν. οἱο͂ν αὐτίκα τὸ τοῦ πνεύμονοσ, εἴπερ ἀνάλογον τῷ μεγέθει τοῦ σπλάγχνου γίγνοιτο, πολλαπλάσιον ἔσται δήπου τοῦ κατὰ τοὺσ νεφρούσ, ὥσθ’ ὅλοσ μὲν ὁ θώραξ ἐμπλησθήσεται, πνιγήσεται δ’ αὐτίκα τὸ ζῷον. ἀλλ’ εἰ ἴσον φήσει τισ γίγνεσθαι τὸ καθ’ ἕκαστον τῶν ἄλλων μορίων περίττωμα, διὰ ποίων κύστεων ἐκκρίνεται; εἰ γὰρ οἱ νεφροὶ τοῖσ κωθωνιζομένοισ τρεῖσ ἢ τέτταρασ ἐνίοτε χόασ ποιοῦσι περιττώματοσ, ἑκάστου τῶν ἄλλων σπλάγχνων πολλῷ πλείουσ ἔσονται καὶ πίθου τινὸσ οὕτω μεγίστου δεήσει τοῦ δεξομένου τὰ πάντων περιττώματα. καίτοι πολλάκισ, ὅσον ἔπιέ τισ, ὀλίγου δεῖν οὔρησεν ἅπαν, ὡσ ἂν ἐπὶ τοὺσ νεφροὺσ φερομένου τοῦ πόματοσ ἅπαντοσ. ἐοίκεν οὖν ὁ τὸ τρίτον ἐξαπατῶν οὗτοσ οὐδὲν ἀνύειν ἀλλ’ εὐθὺσ γεγονέναι κατάφωροσ καὶ μένειν ἔτι τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἄπορον Ἐρασιστράτῳ τε καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασι πλὴν Ἱπποκράτουσ. διατρίβω δ’ ἑκὼν ἐν τῷ τόπῳ σαφῶσ εἰδώσ, ὅτι μηδὲν εἰπεῖν ἔχει μηδεὶσ ἄλλοσ περὶ τῆσ τῶν νεφρῶν ἐνεργείασ, ἀλλ’ ἀναγκαῖον ἢ τῶν μαγείρων ἀμαθεστέρουσ φαίνεσθαι μηδ’ ὅτι διηθεῖται δι’ αὐτῶν τὸ οὖρον ὁμολογοῦντασ ἢ τοῦτο συγχωρήσαντασ μηδὲν ἔτ’ ἔχειν εἰπεῖν ἕτερον αἴτιον τῆσ διακρίσεωσ πλὴν τῆσ ὁλκῆσ. ἀλλ’ εἰ μὴ τῶν οὔρων ἡ φορὰ τῇ πρὸσ τὸ κενούμενον ἀκολουθίᾳ γίγνεται, δῆλον, ὡσ οὐδ’ ἡ τοῦ αἵματοσ οὐδ’ ἡ τῆσ χολῆσ ἢ εἴπερ ἐκείνων καὶ τούτου· πάντα γὰρ ὡσαύτωσ ἀναγκαῖον ἐπιτελεῖσθαι καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν Ἐρασίστρατον. εἰρήσεται δ’ ἐπὶ πλέον ὑπὲρ αὐτῶν ἐν τῷ μετὰ ταῦτα γράμματι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 17

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION