- πῖ, Πάτροκλον ἔπεφνεν ἀρήιον Ἕκτοροσ αἰχμή. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 3:2)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 3:2)
- "τοῦ δὲ πῖ μόνον ἄπεστιν ἡ δύναμισ αὕτη· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 10:7)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, 10:7)
- "τὸ γὰρ φῖ καὶ τὸ χῖ τὸ μέν ἐστι πῖ τὸ δὲ κάππα δασυνόμενον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 10:8)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, 10:8)
- ἢ ’πὶ τῷ θρασύνεται; (Aristophanes, Acharnians, Parodos, trochees26)
(아리스토파네스, Acharnians, Parodos, trochees26)
- ἦ ’πὶ τοῖσ ἐμοῖσ χαίρεισ κακῶσ πράσσουσι δεσπόταισ, γύναι; (Euripides, episode, lyric4)
(에우리피데스, episode, lyric4)
- καὶ τὴν Ἄρεωσ παῖδ’ Ἁρμονίαν, δάμαρτ’ ἐμήν, δράκων δρακαίνησ <φύσιν> ἔχουσαν ἀγρίαν ἄξω ’πὶ βωμοὺσ καὶ τάφουσ Ἑλληνικούσ, ἡγούμενοσ λόγχαισιν· (Euripides, episode 6:15)
(에우리피데스, episode 6:15)
- ἥκω ’πὶ τόνδε στέφανον· (Euripides, episode, lyric 1:15)
(에우리피데스, episode, lyric 1:15)
- λέγεται, τὰν δὲ πί‐ στιν σμικρὰν παρ’ ἔμοιγ’ ἔχει, στρέψαι θερμὰν ἀέλιον χρυσωπὸν ἕδραν ἀλλά‐ ξαντα δυστυχίᾳ βροτεί‐ ῳ θνατᾶσ ἕνεκεν δίκασ. (Euripides, choral, antistrophe 21)
(에우리피데스, choral, antistrophe 21)