Sense

1. earth thrown down or heaped up
2. dust

Examples

• Υἱοὶ δὲ Χάμ. Χοὺς καὶ Μερσαΐν Φοὺδ καὶ Χαναάν. (Septuagint, Liber Genesis 10:6)
• υἱοὶ δὲ Χούς. Σαβὰ καὶ Εὐϊλὰ καὶ Σαβαθὰ καὶ Ρεγμὰ καὶ Σαβαθακά. υἱοὶ δὲ Ρεγμά. Σαβὰ καὶ Δαδάν. (Septuagint, Liber Genesis 10:7)
• Χοὺς δὲ ἐγέννησε τὸν Νεβρώδ. οὗτος ἤρξατο εἶναι γίγας ἐπὶ τῆς γῆς. (Septuagint, Liber Genesis 10:8)
• ζυγὰ δίκαια καὶ σταθμία δίκαια καὶ χοῦς δίκαιος ἔσται ἐν ὑμῖν. ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου. (Septuagint, Liber Leviticus 19:36)
• δῴη Κύριος ὁ Θεός σου τὸν ὑετὸν τῆς γῆς σου κονιορτόν, καὶ χοῦς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβήσεται ἐπὶ σέ, ἕως ἂν ἐκτρίψῃ σε καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει. (Septuagint, Liber Deuteronomii 28:24)

Similar forms

• χοῦν (80)
• χοῦς (24)
• Χουσὶ (19)
• Χουσί (9)
• χοὔτω (4)
• Χοὺς (4)
• Χούς (3)
• χοῦ (2)
• χοῦσι (2)
• Χοὺθ (1)
• χοὒς (1)
• χοὕτω (1)
• Χουθᾶ (1)
• χοὓς (1)
• Χουθὰ (1)
• χους (1)
• Χουζᾶ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.