Ancient Greek-English Dictionary Language

ὠτώεις

First/Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὠτώεις ὠτώεσσα ὠτώεν

Structure: ὠτωεντ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ou)=s, w)to/s

Sense

  1. with ears or handles

Examples

  • ἔνθα μέ φημι ὕμνῳ νικήσαντα φέρειν τρίποδ’ ὠτώεντα. (Hesiod, Works and Days, Book WD 72:5)
  • ἱππεῦσιν μὲν πρῶτα ποδώκεσιν ἀγλά’ ἀέθλα θῆκε γυναῖκα ἄγεσθαι ἀμύμονα ἔργα ἰδυῖαν καὶ τρίποδ’ ὠτώεντα δυωκαιεικοσίμετρον τῷ πρώτῳ· (Homer, Iliad, Book 23 26:1)
  • οὐδὲ μάτησεν ἴφθιμοσ Σθένελοσ, ἀλλ’ ἐσσυμένωσ λάβ’ ἀέθλον, δῶκε δ’ ἄγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα καὶ τρίποδ’ ὠτώεντα φέρειν· (Homer, Iliad, Book 23 46:8)

Synonyms

  1. with ears or handles

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION