Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὡρονομέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὡρονομέω ὡρονομήσω

Structure: ὡρονομέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rule the hour

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρονομῶ ὡρονομεῖς ὡρονομεῖ
Dual ὡρονομεῖτον ὡρονομεῖτον
Plural ὡρονομοῦμεν ὡρονομεῖτε ὡρονομοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὡρονομῶ ὡρονομῇς ὡρονομῇ
Dual ὡρονομῆτον ὡρονομῆτον
Plural ὡρονομῶμεν ὡρονομῆτε ὡρονομῶσιν*
OptativeSingular ὡρονομοῖμι ὡρονομοῖς ὡρονομοῖ
Dual ὡρονομοῖτον ὡρονομοίτην
Plural ὡρονομοῖμεν ὡρονομοῖτε ὡρονομοῖεν
ImperativeSingular ὡρονόμει ὡρονομείτω
Dual ὡρονομεῖτον ὡρονομείτων
Plural ὡρονομεῖτε ὡρονομούντων, ὡρονομείτωσαν
Infinitive ὡρονομεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὡρονομων ὡρονομουντος ὡρονομουσα ὡρονομουσης ὡρονομουν ὡρονομουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρονομοῦμαι ὡρονομεῖ, ὡρονομῇ ὡρονομεῖται
Dual ὡρονομεῖσθον ὡρονομεῖσθον
Plural ὡρονομούμεθα ὡρονομεῖσθε ὡρονομοῦνται
SubjunctiveSingular ὡρονομῶμαι ὡρονομῇ ὡρονομῆται
Dual ὡρονομῆσθον ὡρονομῆσθον
Plural ὡρονομώμεθα ὡρονομῆσθε ὡρονομῶνται
OptativeSingular ὡρονομοίμην ὡρονομοῖο ὡρονομοῖτο
Dual ὡρονομοῖσθον ὡρονομοίσθην
Plural ὡρονομοίμεθα ὡρονομοῖσθε ὡρονομοῖντο
ImperativeSingular ὡρονομοῦ ὡρονομείσθω
Dual ὡρονομεῖσθον ὡρονομείσθων
Plural ὡρονομεῖσθε ὡρονομείσθων, ὡρονομείσθωσαν
Infinitive ὡρονομεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὡρονομουμενος ὡρονομουμενου ὡρονομουμενη ὡρονομουμενης ὡρονομουμενον ὡρονομουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρονομήσω ὡρονομήσεις ὡρονομήσει
Dual ὡρονομήσετον ὡρονομήσετον
Plural ὡρονομήσομεν ὡρονομήσετε ὡρονομήσουσιν*
OptativeSingular ὡρονομήσοιμι ὡρονομήσοις ὡρονομήσοι
Dual ὡρονομήσοιτον ὡρονομησοίτην
Plural ὡρονομήσοιμεν ὡρονομήσοιτε ὡρονομήσοιεν
Infinitive ὡρονομήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὡρονομησων ὡρονομησοντος ὡρονομησουσα ὡρονομησουσης ὡρονομησον ὡρονομησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρονομήσομαι ὡρονομήσει, ὡρονομήσῃ ὡρονομήσεται
Dual ὡρονομήσεσθον ὡρονομήσεσθον
Plural ὡρονομησόμεθα ὡρονομήσεσθε ὡρονομήσονται
OptativeSingular ὡρονομησοίμην ὡρονομήσοιο ὡρονομήσοιτο
Dual ὡρονομήσοισθον ὡρονομησοίσθην
Plural ὡρονομησοίμεθα ὡρονομήσοισθε ὡρονομήσοιντο
Infinitive ὡρονομήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὡρονομησομενος ὡρονομησομενου ὡρονομησομενη ὡρονομησομενης ὡρονομησομενον ὡρονομησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρονόμουν ὡρονόμεις ὡρονόμειν*
Dual ὡρονομεῖτον ὡρονομείτην
Plural ὡρονομοῦμεν ὡρονομεῖτε ὡρονόμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρονομούμην ὡρονομοῦ ὡρονομεῖτο
Dual ὡρονομεῖσθον ὡρονομείσθην
Plural ὡρονομούμεθα ὡρονομεῖσθε ὡρονομοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ὡρονόμων ὄχ’ ἄριστε, πόσον παρελήλυθεν ἠοῦσ; (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 61)

Synonyms

  1. to rule the hour

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION