Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποπερκάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑποπερκάζω

Structure: ὑποπερκάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only in pres.

Sense

  1. to begin to turn colour

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποπερκάζω ὑποπερκάζεις ὑποπερκάζει
Dual ὑποπερκάζετον ὑποπερκάζετον
Plural ὑποπερκάζομεν ὑποπερκάζετε ὑποπερκάζουσιν*
SubjunctiveSingular ὑποπερκάζω ὑποπερκάζῃς ὑποπερκάζῃ
Dual ὑποπερκάζητον ὑποπερκάζητον
Plural ὑποπερκάζωμεν ὑποπερκάζητε ὑποπερκάζωσιν*
OptativeSingular ὑποπερκάζοιμι ὑποπερκάζοις ὑποπερκάζοι
Dual ὑποπερκάζοιτον ὑποπερκαζοίτην
Plural ὑποπερκάζοιμεν ὑποπερκάζοιτε ὑποπερκάζοιεν
ImperativeSingular ὑποπέρκαζε ὑποπερκαζέτω
Dual ὑποπερκάζετον ὑποπερκαζέτων
Plural ὑποπερκάζετε ὑποπερκαζόντων, ὑποπερκαζέτωσαν
Infinitive ὑποπερκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποπερκαζων ὑποπερκαζοντος ὑποπερκαζουσα ὑποπερκαζουσης ὑποπερκαζον ὑποπερκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποπερκάζομαι ὑποπερκάζει, ὑποπερκάζῃ ὑποπερκάζεται
Dual ὑποπερκάζεσθον ὑποπερκάζεσθον
Plural ὑποπερκαζόμεθα ὑποπερκάζεσθε ὑποπερκάζονται
SubjunctiveSingular ὑποπερκάζωμαι ὑποπερκάζῃ ὑποπερκάζηται
Dual ὑποπερκάζησθον ὑποπερκάζησθον
Plural ὑποπερκαζώμεθα ὑποπερκάζησθε ὑποπερκάζωνται
OptativeSingular ὑποπερκαζοίμην ὑποπερκάζοιο ὑποπερκάζοιτο
Dual ὑποπερκάζοισθον ὑποπερκαζοίσθην
Plural ὑποπερκαζοίμεθα ὑποπερκάζοισθε ὑποπερκάζοιντο
ImperativeSingular ὑποπερκάζου ὑποπερκαζέσθω
Dual ὑποπερκάζεσθον ὑποπερκαζέσθων
Plural ὑποπερκάζεσθε ὑποπερκαζέσθων, ὑποπερκαζέσθωσαν
Infinitive ὑποπερκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποπερκαζομενος ὑποπερκαζομενου ὑποπερκαζομενη ὑποπερκαζομενης ὑποπερκαζομενον ὑποπερκαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔ποπέρκαζον ῡ̔ποπέρκαζες ῡ̔ποπέρκαζεν*
Dual ῡ̔ποπερκάζετον ῡ̔ποπερκαζέτην
Plural ῡ̔ποπερκάζομεν ῡ̔ποπερκάζετε ῡ̔ποπέρκαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔ποπερκαζόμην ῡ̔ποπερκάζου ῡ̔ποπερκάζετο
Dual ῡ̔ποπερκάζεσθον ῡ̔ποπερκαζέσθην
Plural ῡ̔ποπερκαζόμεθα ῡ̔ποπερκάζεσθε ῡ̔ποπερκάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to begin to turn colour

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION