Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερευδαιμονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπερευδαιμονέω ὑπερευδαιμονήσω

Structure: ὑπερ (Prefix) + εὐδαιμονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be exceeding happy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερευδαιμονῶ ὑπερευδαιμονεῖς ὑπερευδαιμονεῖ
Dual ὑπερευδαιμονεῖτον ὑπερευδαιμονεῖτον
Plural ὑπερευδαιμονοῦμεν ὑπερευδαιμονεῖτε ὑπερευδαιμονοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερευδαιμονῶ ὑπερευδαιμονῇς ὑπερευδαιμονῇ
Dual ὑπερευδαιμονῆτον ὑπερευδαιμονῆτον
Plural ὑπερευδαιμονῶμεν ὑπερευδαιμονῆτε ὑπερευδαιμονῶσιν*
OptativeSingular ὑπερευδαιμονοῖμι ὑπερευδαιμονοῖς ὑπερευδαιμονοῖ
Dual ὑπερευδαιμονοῖτον ὑπερευδαιμονοίτην
Plural ὑπερευδαιμονοῖμεν ὑπερευδαιμονοῖτε ὑπερευδαιμονοῖεν
ImperativeSingular ὑπερευδαιμόνει ὑπερευδαιμονείτω
Dual ὑπερευδαιμονεῖτον ὑπερευδαιμονείτων
Plural ὑπερευδαιμονεῖτε ὑπερευδαιμονούντων, ὑπερευδαιμονείτωσαν
Infinitive ὑπερευδαιμονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερευδαιμονων ὑπερευδαιμονουντος ὑπερευδαιμονουσα ὑπερευδαιμονουσης ὑπερευδαιμονουν ὑπερευδαιμονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερευδαιμονοῦμαι ὑπερευδαιμονεῖ, ὑπερευδαιμονῇ ὑπερευδαιμονεῖται
Dual ὑπερευδαιμονεῖσθον ὑπερευδαιμονεῖσθον
Plural ὑπερευδαιμονούμεθα ὑπερευδαιμονεῖσθε ὑπερευδαιμονοῦνται
SubjunctiveSingular ὑπερευδαιμονῶμαι ὑπερευδαιμονῇ ὑπερευδαιμονῆται
Dual ὑπερευδαιμονῆσθον ὑπερευδαιμονῆσθον
Plural ὑπερευδαιμονώμεθα ὑπερευδαιμονῆσθε ὑπερευδαιμονῶνται
OptativeSingular ὑπερευδαιμονοίμην ὑπερευδαιμονοῖο ὑπερευδαιμονοῖτο
Dual ὑπερευδαιμονοῖσθον ὑπερευδαιμονοίσθην
Plural ὑπερευδαιμονοίμεθα ὑπερευδαιμονοῖσθε ὑπερευδαιμονοῖντο
ImperativeSingular ὑπερευδαιμονοῦ ὑπερευδαιμονείσθω
Dual ὑπερευδαιμονεῖσθον ὑπερευδαιμονείσθων
Plural ὑπερευδαιμονεῖσθε ὑπερευδαιμονείσθων, ὑπερευδαιμονείσθωσαν
Infinitive ὑπερευδαιμονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερευδαιμονουμενος ὑπερευδαιμονουμενου ὑπερευδαιμονουμενη ὑπερευδαιμονουμενης ὑπερευδαιμονουμενον ὑπερευδαιμονουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερηὐδαῖμονουν ὑπερηὐδαῖμονεις ὑπερηὐδαῖμονειν*
Dual ὑπερηὐδαίμονειτον ὑπερηὐδαιμο͂νειτην
Plural ὑπερηὐδαίμονουμεν ὑπερηὐδαίμονειτε ὑπερηὐδαῖμονουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερηὐδαιμο͂νουμην ὑπερηὐδαίμονου ὑπερηὐδαίμονειτο
Dual ὑπερηὐδαίμονεισθον ὑπερηὐδαιμο͂νεισθην
Plural ὑπερηὐδαιμο͂νουμεθα ὑπερηὐδαίμονεισθε ὑπερηὐδαίμονουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πεπόνθασι γάρ, οὔτε οἱ ὑπερευδαιμονεῖν οἰόμενοι, ἀλλ’ ὑβρίζουσιν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 8 3:2)

Synonyms

  1. to be exceeding happy

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION