Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τειχήεις

First/Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τειχήεις τειχήεσσα τειχήεν

Structure: τειχηεντ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = teixio/eis, Strab.

Sense

Declension

First/Third declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative τειχήεις τειχήεσσα τειχῆεν
Genitive τειχήεντος τειχηέσσης τειχήεντος
Dative τειχήεντι τειχηέσσῃ τειχήεντι
Accusative τειχήεντα τειχήεσσαν τειχῆεν
Vocative τειχῆεν τειχήεσσα τειχῆεν
DualN/A/V τειχήεντε τειχηέσσᾱ τειχήεντε
G/D τειχηέντοιν τειχηέσσαιν τειχηέντοιν
PluralNominative τειχήεντες τειχηέσσαι τειχήεντα
Genitive τειχηέντων τειχηεσσῶν τειχηέντων
Dative τειχήεσιν* τειχηέσσαις τειχήεσιν*
Accusative τειχήεντας τειχηέσσᾱς τειχήεντα
Vocative τειχήεντες τειχηέσσαι τειχήεντα
Positive Comparative Superlative
Adjective τειχήεις τειχήεντος τειχηέστερος τειχηεστέρου τειχηέστατος τειχηεστάτου
Adverb τειχηέντως τειχηέστερον τειχηέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κεῖται δ’ ἐν πεδίῳ καὶ ἡ τῶν Γορτυνίων πόλισ, τὸ παλαιὸν μὲν ἴσωσ τετειχισμένη καθάπερ καὶ Ὅμηροσ εἴρηκε Γόρτυνά τε τειχήεσσαν , ὕστερον δ’ ἀποβαλοῦσα τὸ τεῖχοσ ἐκ θεμελίων καὶ πάντα τὸν χρόνον μείνασα ἀτείχιστοσ· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 4 15:5)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION