Ancient Greek-English Dictionary Language

συνομορέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνομορέω συνομορήσω

Structure: συν (Prefix) + ὁμορέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to abut upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομόρω συνομόρεις συνομόρει
Dual συνομόρειτον συνομόρειτον
Plural συνομόρουμεν συνομόρειτε συνομόρουσιν*
SubjunctiveSingular συνομόρω συνομόρῃς συνομόρῃ
Dual συνομόρητον συνομόρητον
Plural συνομόρωμεν συνομόρητε συνομόρωσιν*
OptativeSingular συνομόροιμι συνομόροις συνομόροι
Dual συνομόροιτον συνομοροίτην
Plural συνομόροιμεν συνομόροιτε συνομόροιεν
ImperativeSingular συνομο͂ρει συνομορεῖτω
Dual συνομόρειτον συνομορεῖτων
Plural συνομόρειτε συνομοροῦντων, συνομορεῖτωσαν
Infinitive συνομόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομορων συνομορουντος συνομορουσα συνομορουσης συνομορουν συνομορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομόρουμαι συνομόρει, συνομόρῃ συνομόρειται
Dual συνομόρεισθον συνομόρεισθον
Plural συνομοροῦμεθα συνομόρεισθε συνομόρουνται
SubjunctiveSingular συνομόρωμαι συνομόρῃ συνομόρηται
Dual συνομόρησθον συνομόρησθον
Plural συνομορώμεθα συνομόρησθε συνομόρωνται
OptativeSingular συνομοροίμην συνομόροιο συνομόροιτο
Dual συνομόροισθον συνομοροίσθην
Plural συνομοροίμεθα συνομόροισθε συνομόροιντο
ImperativeSingular συνομόρου συνομορεῖσθω
Dual συνομόρεισθον συνομορεῖσθων
Plural συνομόρεισθε συνομορεῖσθων, συνομορεῖσθωσαν
Infinitive συνομόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομορουμενος συνομορουμενου συνομορουμενη συνομορουμενης συνομορουμενον συνομορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομορήσω συνομορήσεις συνομορήσει
Dual συνομορήσετον συνομορήσετον
Plural συνομορήσομεν συνομορήσετε συνομορήσουσιν*
OptativeSingular συνομορήσοιμι συνομορήσοις συνομορήσοι
Dual συνομορήσοιτον συνομορησοίτην
Plural συνομορήσοιμεν συνομορήσοιτε συνομορήσοιεν
Infinitive συνομορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομορησων συνομορησοντος συνομορησουσα συνομορησουσης συνομορησον συνομορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομορήσομαι συνομορήσει, συνομορήσῃ συνομορήσεται
Dual συνομορήσεσθον συνομορήσεσθον
Plural συνομορησόμεθα συνομορήσεσθε συνομορήσονται
OptativeSingular συνομορησοίμην συνομορήσοιο συνομορήσοιτο
Dual συνομορήσοισθον συνομορησοίσθην
Plural συνομορησοίμεθα συνομορήσοισθε συνομορήσοιντο
Infinitive συνομορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομορησομενος συνομορησομενου συνομορησομενη συνομορησομενης συνομορησομενον συνομορησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ μεταβὰσ ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰσ οἰκίαν τινὸσ ὀνόματι Τιτίου Ιοὔστου σεβομένου τὸν θεόν, οὗ ἡ οἰκία ἦν συνομοροῦσα τῇ συναγωγῇ. (, chapter 18 8:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION