Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνομοιοπαθέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνομοιοπαθέω συνομοιοπαθήσω

Structure: συν (Prefix) + ὁμοιοπαθέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be similarly affected with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομοιοπάθω συνομοιοπάθεις συνομοιοπάθει
Dual συνομοιοπάθειτον συνομοιοπάθειτον
Plural συνομοιοπάθουμεν συνομοιοπάθειτε συνομοιοπάθουσιν*
SubjunctiveSingular συνομοιοπάθω συνομοιοπάθῃς συνομοιοπάθῃ
Dual συνομοιοπάθητον συνομοιοπάθητον
Plural συνομοιοπάθωμεν συνομοιοπάθητε συνομοιοπάθωσιν*
OptativeSingular συνομοιοπάθοιμι συνομοιοπάθοις συνομοιοπάθοι
Dual συνομοιοπάθοιτον συνομοιοπαθοίτην
Plural συνομοιοπάθοιμεν συνομοιοπάθοιτε συνομοιοπάθοιεν
ImperativeSingular συνομοιοπᾶθει συνομοιοπαθεῖτω
Dual συνομοιοπάθειτον συνομοιοπαθεῖτων
Plural συνομοιοπάθειτε συνομοιοπαθοῦντων, συνομοιοπαθεῖτωσαν
Infinitive συνομοιοπάθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομοιοπαθων συνομοιοπαθουντος συνομοιοπαθουσα συνομοιοπαθουσης συνομοιοπαθουν συνομοιοπαθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομοιοπάθουμαι συνομοιοπάθει, συνομοιοπάθῃ συνομοιοπάθειται
Dual συνομοιοπάθεισθον συνομοιοπάθεισθον
Plural συνομοιοπαθοῦμεθα συνομοιοπάθεισθε συνομοιοπάθουνται
SubjunctiveSingular συνομοιοπάθωμαι συνομοιοπάθῃ συνομοιοπάθηται
Dual συνομοιοπάθησθον συνομοιοπάθησθον
Plural συνομοιοπαθώμεθα συνομοιοπάθησθε συνομοιοπάθωνται
OptativeSingular συνομοιοπαθοίμην συνομοιοπάθοιο συνομοιοπάθοιτο
Dual συνομοιοπάθοισθον συνομοιοπαθοίσθην
Plural συνομοιοπαθοίμεθα συνομοιοπάθοισθε συνομοιοπάθοιντο
ImperativeSingular συνομοιοπάθου συνομοιοπαθεῖσθω
Dual συνομοιοπάθεισθον συνομοιοπαθεῖσθων
Plural συνομοιοπάθεισθε συνομοιοπαθεῖσθων, συνομοιοπαθεῖσθωσαν
Infinitive συνομοιοπάθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομοιοπαθουμενος συνομοιοπαθουμενου συνομοιοπαθουμενη συνομοιοπαθουμενης συνομοιοπαθουμενον συνομοιοπαθουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομοιοπαθήσω συνομοιοπαθήσεις συνομοιοπαθήσει
Dual συνομοιοπαθήσετον συνομοιοπαθήσετον
Plural συνομοιοπαθήσομεν συνομοιοπαθήσετε συνομοιοπαθήσουσιν*
OptativeSingular συνομοιοπαθήσοιμι συνομοιοπαθήσοις συνομοιοπαθήσοι
Dual συνομοιοπαθήσοιτον συνομοιοπαθησοίτην
Plural συνομοιοπαθήσοιμεν συνομοιοπαθήσοιτε συνομοιοπαθήσοιεν
Infinitive συνομοιοπαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομοιοπαθησων συνομοιοπαθησοντος συνομοιοπαθησουσα συνομοιοπαθησουσης συνομοιοπαθησον συνομοιοπαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομοιοπαθήσομαι συνομοιοπαθήσει, συνομοιοπαθήσῃ συνομοιοπαθήσεται
Dual συνομοιοπαθήσεσθον συνομοιοπαθήσεσθον
Plural συνομοιοπαθησόμεθα συνομοιοπαθήσεσθε συνομοιοπαθήσονται
OptativeSingular συνομοιοπαθησοίμην συνομοιοπαθήσοιο συνομοιοπαθήσοιτο
Dual συνομοιοπαθήσοισθον συνομοιοπαθησοίσθην
Plural συνομοιοπαθησοίμεθα συνομοιοπαθήσοισθε συνομοιοπαθήσοιντο
Infinitive συνομοιοπαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομοιοπαθησομενος συνομοιοπαθησομενου συνομοιοπαθησομενη συνομοιοπαθησομενης συνομοιοπαθησομενον συνομοιοπαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωμοιοπᾶθουν συνωμοιοπᾶθεις συνωμοιοπᾶθειν*
Dual συνωμοιοπάθειτον συνωμοιοπαθεῖτην
Plural συνωμοιοπάθουμεν συνωμοιοπάθειτε συνωμοιοπᾶθουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωμοιοπαθοῦμην συνωμοιοπάθου συνωμοιοπάθειτο
Dual συνωμοιοπάθεισθον συνωμοιοπαθεῖσθην
Plural συνωμοιοπαθοῦμεθα συνωμοιοπάθεισθε συνωμοιοπάθουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION