Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνναυμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνναυμαχέω συνναυμαχήσω

Structure: συν (Prefix) + ναυμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to engage in a sea-fight along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνναυμάχω συνναυμάχεις συνναυμάχει
Dual συνναυμάχειτον συνναυμάχειτον
Plural συνναυμάχουμεν συνναυμάχειτε συνναυμάχουσιν*
SubjunctiveSingular συνναυμάχω συνναυμάχῃς συνναυμάχῃ
Dual συνναυμάχητον συνναυμάχητον
Plural συνναυμάχωμεν συνναυμάχητε συνναυμάχωσιν*
OptativeSingular συνναυμάχοιμι συνναυμάχοις συνναυμάχοι
Dual συνναυμάχοιτον συνναυμαχοίτην
Plural συνναυμάχοιμεν συνναυμάχοιτε συνναυμάχοιεν
ImperativeSingular συνναυμᾶχει συνναυμαχεῖτω
Dual συνναυμάχειτον συνναυμαχεῖτων
Plural συνναυμάχειτε συνναυμαχοῦντων, συνναυμαχεῖτωσαν
Infinitive συνναυμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνναυμαχων συνναυμαχουντος συνναυμαχουσα συνναυμαχουσης συνναυμαχουν συνναυμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνναυμάχουμαι συνναυμάχει, συνναυμάχῃ συνναυμάχειται
Dual συνναυμάχεισθον συνναυμάχεισθον
Plural συνναυμαχοῦμεθα συνναυμάχεισθε συνναυμάχουνται
SubjunctiveSingular συνναυμάχωμαι συνναυμάχῃ συνναυμάχηται
Dual συνναυμάχησθον συνναυμάχησθον
Plural συνναυμαχώμεθα συνναυμάχησθε συνναυμάχωνται
OptativeSingular συνναυμαχοίμην συνναυμάχοιο συνναυμάχοιτο
Dual συνναυμάχοισθον συνναυμαχοίσθην
Plural συνναυμαχοίμεθα συνναυμάχοισθε συνναυμάχοιντο
ImperativeSingular συνναυμάχου συνναυμαχεῖσθω
Dual συνναυμάχεισθον συνναυμαχεῖσθων
Plural συνναυμάχεισθε συνναυμαχεῖσθων, συνναυμαχεῖσθωσαν
Infinitive συνναυμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνναυμαχουμενος συνναυμαχουμενου συνναυμαχουμενη συνναυμαχουμενης συνναυμαχουμενον συνναυμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνναυμαχήσω συνναυμαχήσεις συνναυμαχήσει
Dual συνναυμαχήσετον συνναυμαχήσετον
Plural συνναυμαχήσομεν συνναυμαχήσετε συνναυμαχήσουσιν*
OptativeSingular συνναυμαχήσοιμι συνναυμαχήσοις συνναυμαχήσοι
Dual συνναυμαχήσοιτον συνναυμαχησοίτην
Plural συνναυμαχήσοιμεν συνναυμαχήσοιτε συνναυμαχήσοιεν
Infinitive συνναυμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνναυμαχησων συνναυμαχησοντος συνναυμαχησουσα συνναυμαχησουσης συνναυμαχησον συνναυμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνναυμαχήσομαι συνναυμαχήσει, συνναυμαχήσῃ συνναυμαχήσεται
Dual συνναυμαχήσεσθον συνναυμαχήσεσθον
Plural συνναυμαχησόμεθα συνναυμαχήσεσθε συνναυμαχήσονται
OptativeSingular συνναυμαχησοίμην συνναυμαχήσοιο συνναυμαχήσοιτο
Dual συνναυμαχήσοισθον συνναυμαχησοίσθην
Plural συνναυμαχησοίμεθα συνναυμαχήσοισθε συνναυμαχήσοιντο
Infinitive συνναυμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνναυμαχησομενος συνναυμαχησομενου συνναυμαχησομενη συνναυμαχησομενης συνναυμαχησομενον συνναυμαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεναυμᾶχουν συνεναυμᾶχεις συνεναυμᾶχειν*
Dual συνεναυμάχειτον συνεναυμαχεῖτην
Plural συνεναυμάχουμεν συνεναυμάχειτε συνεναυμᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεναυμαχοῦμην συνεναυμάχου συνεναυμάχειτο
Dual συνεναυμάχεισθον συνεναυμαχεῖσθην
Plural συνεναυμαχοῦμεθα συνεναυμάχεισθε συνεναυμάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to engage in a sea-fight along with

    • ναυμαχέω (to fight in a ship or by sea, engage in a naval battle, to be in the battle)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION