Ancient Greek-English Dictionary Language

συνισχυρίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνισχυρίζω συνισχυρίσω

Structure: συνισχυρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help to strengthen

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνισχυρίζω συνισχυρίζεις συνισχυρίζει
Dual συνισχυρίζετον συνισχυρίζετον
Plural συνισχυρίζομεν συνισχυρίζετε συνισχυρίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνισχυρίζω συνισχυρίζῃς συνισχυρίζῃ
Dual συνισχυρίζητον συνισχυρίζητον
Plural συνισχυρίζωμεν συνισχυρίζητε συνισχυρίζωσιν*
OptativeSingular συνισχυρίζοιμι συνισχυρίζοις συνισχυρίζοι
Dual συνισχυρίζοιτον συνισχυριζοίτην
Plural συνισχυρίζοιμεν συνισχυρίζοιτε συνισχυρίζοιεν
ImperativeSingular συνισχύριζε συνισχυριζέτω
Dual συνισχυρίζετον συνισχυριζέτων
Plural συνισχυρίζετε συνισχυριζόντων, συνισχυριζέτωσαν
Infinitive συνισχυρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνισχυριζων συνισχυριζοντος συνισχυριζουσα συνισχυριζουσης συνισχυριζον συνισχυριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνισχυρίζομαι συνισχυρίζει, συνισχυρίζῃ συνισχυρίζεται
Dual συνισχυρίζεσθον συνισχυρίζεσθον
Plural συνισχυριζόμεθα συνισχυρίζεσθε συνισχυρίζονται
SubjunctiveSingular συνισχυρίζωμαι συνισχυρίζῃ συνισχυρίζηται
Dual συνισχυρίζησθον συνισχυρίζησθον
Plural συνισχυριζώμεθα συνισχυρίζησθε συνισχυρίζωνται
OptativeSingular συνισχυριζοίμην συνισχυρίζοιο συνισχυρίζοιτο
Dual συνισχυρίζοισθον συνισχυριζοίσθην
Plural συνισχυριζοίμεθα συνισχυρίζοισθε συνισχυρίζοιντο
ImperativeSingular συνισχυρίζου συνισχυριζέσθω
Dual συνισχυρίζεσθον συνισχυριζέσθων
Plural συνισχυρίζεσθε συνισχυριζέσθων, συνισχυριζέσθωσαν
Infinitive συνισχυρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνισχυριζομενος συνισχυριζομενου συνισχυριζομενη συνισχυριζομενης συνισχυριζομενον συνισχυριζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνισχυρίσω συνισχυρίσεις συνισχυρίσει
Dual συνισχυρίσετον συνισχυρίσετον
Plural συνισχυρίσομεν συνισχυρίσετε συνισχυρίσουσιν*
OptativeSingular συνισχυρίσοιμι συνισχυρίσοις συνισχυρίσοι
Dual συνισχυρίσοιτον συνισχυρισοίτην
Plural συνισχυρίσοιμεν συνισχυρίσοιτε συνισχυρίσοιεν
Infinitive συνισχυρίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνισχυρισων συνισχυρισοντος συνισχυρισουσα συνισχυρισουσης συνισχυρισον συνισχυρισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνισχυρίσομαι συνισχυρίσει, συνισχυρίσῃ συνισχυρίσεται
Dual συνισχυρίσεσθον συνισχυρίσεσθον
Plural συνισχυρισόμεθα συνισχυρίσεσθε συνισχυρίσονται
OptativeSingular συνισχυρισοίμην συνισχυρίσοιο συνισχυρίσοιτο
Dual συνισχυρίσοισθον συνισχυρισοίσθην
Plural συνισχυρισοίμεθα συνισχυρίσοισθε συνισχυρίσοιντο
Infinitive συνισχυρίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνισχυρισομενος συνισχυρισομενου συνισχυρισομενη συνισχυρισομενης συνισχυρισομενον συνισχυρισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to help to strengthen

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION