Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνευωχέομαι

ε-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: συνευωχέομαι

Structure: συν (Prefix) + εὐωχέ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to fare sumptuously or feast together

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνευώχουμαι συνευώχει, συνευώχῃ συνευώχειται
Dual συνευώχεισθον συνευώχεισθον
Plural συνευωχοῦμεθα συνευώχεισθε συνευώχουνται
SubjunctiveSingular συνευώχωμαι συνευώχῃ συνευώχηται
Dual συνευώχησθον συνευώχησθον
Plural συνευωχώμεθα συνευώχησθε συνευώχωνται
OptativeSingular συνευωχοίμην συνευώχοιο συνευώχοιτο
Dual συνευώχοισθον συνευωχοίσθην
Plural συνευωχοίμεθα συνευώχοισθε συνευώχοιντο
ImperativeSingular συνευώχου συνευωχεῖσθω
Dual συνευώχεισθον συνευωχεῖσθων
Plural συνευώχεισθε συνευωχεῖσθων, συνευωχεῖσθωσαν
Infinitive συνευώχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνευωχουμενος συνευωχουμενου συνευωχουμενη συνευωχουμενης συνευωχουμενον συνευωχουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηὐωχοῦμην συνηὐώχου συνηὐώχειτο
Dual συνηὐώχεισθον συνηὐωχεῖσθην
Plural συνηὐωχοῦμεθα συνηὐώχεισθε συνηὐώχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ αὐτὸσ δὲ πάρεστι καὶ συνευωχεῖται αὐτοῖσ ὑπὲρ τὸν Ὀδυσσέα κατακείμενοσ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 15:2)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION