Hellas Alive Dictionary - συνευωχεομαι

Ancient Greek Dictionary

ε-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: συνευωχέομαι

Structure: συν (Prefix) + εὐωχέ (Stem) + ομαι (Ending)

Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνευώχουμαι	συνευώχει, συνευώχῃ	συνευώχειται
	Dual		συνευώχεισθον	συνευώχεισθον
	Plural	συνευωχοῦμεθα	συνευώχεισθε	συνευώχουνται
Subjunctive	Singular	συνευώχωμαι	συνευώχῃ	συνευώχηται
	Dual		συνευώχησθον	συνευώχησθον
	Plural	συνευωχώμεθα	συνευώχησθε	συνευώχωνται
Optative	Singular	συνευωχοίμην	συνευώχοιο	συνευώχοιτο
	Dual		συνευώχοισθον	συνευωχοίσθην
	Plural	συνευωχοίμεθα	συνευώχοισθε	συνευώχοιντο
Imperative	Singular		συνευώχου	συνευωχεῖσθω
	Dual		συνευώχεισθον	συνευωχεῖσθων
	Plural		συνευώχεισθε	συνευωχεῖσθων, συνευωχεῖσθωσαν
Infinitive		συνευώχεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνευωχουμενος συνευωχουμενου	συνευωχουμενη συνευωχουμενης	συνευωχουμενον συνευωχουμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἡμεῖσ μὲν γὰρ ἅπαντα πρὸ ὀφθαλμῶν λαβόντεσ ἅ γέγραφασ, ὡσ καλὸν ἐπικουρεῖν ἀπὸ πολλῶν τοῖσ δεομένοισ καὶ ὡσ ἥδιον συνεῖναι καὶ συνευωχεῖσθαι τοῖσ πένησιν, ἀεὶ διετελοῦμεν οὕτωσ ποιοῦντεσ ἰσοδίαιτοι καθεστῶτεσ, ὡσ ἂν μηδὲ τὸν συνδαίτην αὐτὸν αἰτιάσασθαί τι. (Lucian, Saturnalia, letter 4 1:5)
διὸ <δεῖ> συνθεωρεῖν καὶ συνευωχεῖσθαι, οὐ τὰ διὰ τροφὴν καὶ τὰ ἀναγκαῖα· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 246:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com