Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπιστατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπιστατέω συνεπιστατήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπι (Prefix) + στατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to act as a common patron

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιστάτω συνεπιστάτεις συνεπιστάτει
Dual συνεπιστάτειτον συνεπιστάτειτον
Plural συνεπιστάτουμεν συνεπιστάτειτε συνεπιστάτουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπιστάτω συνεπιστάτῃς συνεπιστάτῃ
Dual συνεπιστάτητον συνεπιστάτητον
Plural συνεπιστάτωμεν συνεπιστάτητε συνεπιστάτωσιν*
OptativeSingular συνεπιστάτοιμι συνεπιστάτοις συνεπιστάτοι
Dual συνεπιστάτοιτον συνεπιστατοίτην
Plural συνεπιστάτοιμεν συνεπιστάτοιτε συνεπιστάτοιεν
ImperativeSingular συνεπιστᾶτει συνεπιστατεῖτω
Dual συνεπιστάτειτον συνεπιστατεῖτων
Plural συνεπιστάτειτε συνεπιστατοῦντων, συνεπιστατεῖτωσαν
Infinitive συνεπιστάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιστατων συνεπιστατουντος συνεπιστατουσα συνεπιστατουσης συνεπιστατουν συνεπιστατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιστάτουμαι συνεπιστάτει, συνεπιστάτῃ συνεπιστάτειται
Dual συνεπιστάτεισθον συνεπιστάτεισθον
Plural συνεπιστατοῦμεθα συνεπιστάτεισθε συνεπιστάτουνται
SubjunctiveSingular συνεπιστάτωμαι συνεπιστάτῃ συνεπιστάτηται
Dual συνεπιστάτησθον συνεπιστάτησθον
Plural συνεπιστατώμεθα συνεπιστάτησθε συνεπιστάτωνται
OptativeSingular συνεπιστατοίμην συνεπιστάτοιο συνεπιστάτοιτο
Dual συνεπιστάτοισθον συνεπιστατοίσθην
Plural συνεπιστατοίμεθα συνεπιστάτοισθε συνεπιστάτοιντο
ImperativeSingular συνεπιστάτου συνεπιστατεῖσθω
Dual συνεπιστάτεισθον συνεπιστατεῖσθων
Plural συνεπιστάτεισθε συνεπιστατεῖσθων, συνεπιστατεῖσθωσαν
Infinitive συνεπιστάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιστατουμενος συνεπιστατουμενου συνεπιστατουμενη συνεπιστατουμενης συνεπιστατουμενον συνεπιστατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιστατήσω συνεπιστατήσεις συνεπιστατήσει
Dual συνεπιστατήσετον συνεπιστατήσετον
Plural συνεπιστατήσομεν συνεπιστατήσετε συνεπιστατήσουσιν*
OptativeSingular συνεπιστατήσοιμι συνεπιστατήσοις συνεπιστατήσοι
Dual συνεπιστατήσοιτον συνεπιστατησοίτην
Plural συνεπιστατήσοιμεν συνεπιστατήσοιτε συνεπιστατήσοιεν
Infinitive συνεπιστατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιστατησων συνεπιστατησοντος συνεπιστατησουσα συνεπιστατησουσης συνεπιστατησον συνεπιστατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιστατήσομαι συνεπιστατήσει, συνεπιστατήσῃ συνεπιστατήσεται
Dual συνεπιστατήσεσθον συνεπιστατήσεσθον
Plural συνεπιστατησόμεθα συνεπιστατήσεσθε συνεπιστατήσονται
OptativeSingular συνεπιστατησοίμην συνεπιστατήσοιο συνεπιστατήσοιτο
Dual συνεπιστατήσοισθον συνεπιστατησοίσθην
Plural συνεπιστατησοίμεθα συνεπιστατήσοισθε συνεπιστατήσοιντο
Infinitive συνεπιστατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιστατησομενος συνεπιστατησομενου συνεπιστατησομενη συνεπιστατησομενης συνεπιστατησομενον συνεπιστατησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to act as a common patron

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION