Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκσώζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκσώζω συνεκσώσω

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + σώζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help in delivering

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκσώζω συνεκσώζεις συνεκσώζει
Dual συνεκσώζετον συνεκσώζετον
Plural συνεκσώζομεν συνεκσώζετε συνεκσώζουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκσώζω συνεκσώζῃς συνεκσώζῃ
Dual συνεκσώζητον συνεκσώζητον
Plural συνεκσώζωμεν συνεκσώζητε συνεκσώζωσιν*
OptativeSingular συνεκσώζοιμι συνεκσώζοις συνεκσώζοι
Dual συνεκσώζοιτον συνεκσωζοίτην
Plural συνεκσώζοιμεν συνεκσώζοιτε συνεκσώζοιεν
ImperativeSingular συνεκσώζε συνεκσωζέτω
Dual συνεκσώζετον συνεκσωζέτων
Plural συνεκσώζετε συνεκσωζόντων, συνεκσωζέτωσαν
Infinitive συνεκσώζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκσωζων συνεκσωζοντος συνεκσωζουσα συνεκσωζουσης συνεκσωζον συνεκσωζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκσώζομαι συνεκσώζει, συνεκσώζῃ συνεκσώζεται
Dual συνεκσώζεσθον συνεκσώζεσθον
Plural συνεκσωζόμεθα συνεκσώζεσθε συνεκσώζονται
SubjunctiveSingular συνεκσώζωμαι συνεκσώζῃ συνεκσώζηται
Dual συνεκσώζησθον συνεκσώζησθον
Plural συνεκσωζώμεθα συνεκσώζησθε συνεκσώζωνται
OptativeSingular συνεκσωζοίμην συνεκσώζοιο συνεκσώζοιτο
Dual συνεκσώζοισθον συνεκσωζοίσθην
Plural συνεκσωζοίμεθα συνεκσώζοισθε συνεκσώζοιντο
ImperativeSingular συνεκσώζου συνεκσωζέσθω
Dual συνεκσώζεσθον συνεκσωζέσθων
Plural συνεκσώζεσθε συνεκσωζέσθων, συνεκσωζέσθωσαν
Infinitive συνεκσώζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκσωζομενος συνεκσωζομενου συνεκσωζομενη συνεκσωζομενης συνεκσωζομενον συνεκσωζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκσώσω συνεκσώσεις συνεκσώσει
Dual συνεκσώσετον συνεκσώσετον
Plural συνεκσώσομεν συνεκσώσετε συνεκσώσουσιν*
OptativeSingular συνεκσώσοιμι συνεκσώσοις συνεκσώσοι
Dual συνεκσώσοιτον συνεκσωσοίτην
Plural συνεκσώσοιμεν συνεκσώσοιτε συνεκσώσοιεν
Infinitive συνεκσώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκσωσων συνεκσωσοντος συνεκσωσουσα συνεκσωσουσης συνεκσωσον συνεκσωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκσώσομαι συνεκσώσει, συνεκσώσῃ συνεκσώσεται
Dual συνεκσώσεσθον συνεκσώσεσθον
Plural συνεκσωσόμεθα συνεκσώσεσθε συνεκσώσονται
OptativeSingular συνεκσωσοίμην συνεκσώσοιο συνεκσώσοιτο
Dual συνεκσώσοισθον συνεκσωσοίσθην
Plural συνεκσωσοίμεθα συνεκσώσοισθε συνεκσώσοιντο
Infinitive συνεκσώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκσωσομενος συνεκσωσομενου συνεκσωσομενη συνεκσωσομενης συνεκσωσομενον συνεκσωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξέσωζον συνεξέσωζες συνεξέσωζεν*
Dual συνεξεσώζετον συνεξεσωζέτην
Plural συνεξεσώζομεν συνεξεσώζετε συνεξέσωζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξεσωζόμην συνεξεσώζου συνεξεσώζετο
Dual συνεξεσώζεσθον συνεξεσωζέσθην
Plural συνεξεσωζόμεθα συνεξεσώζεσθε συνεξεσώζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δέδοικα δὲ καὶ περὶ τῶν ἀπιόντων μὴ τῆσ εὐφημίασ χεῖρον πράξωσι καὶ βοηθῶν ἔχοντεσ τοῖσ ἐκεῖ σχῆμα τῶν ἀμφοτέρουσ μελλόντων συνεκσώζειν προσδεηθῶσιν. (Aristides, Aelius, Orationes, 7:10)
  • ὥστε ξένον γ’ ἂν οὐδέν’ ὄνθ’, ὥσπερ σὺ νῦν, ὑπεκτραποίμην μὴ οὐ συνεκσῴζειν· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode6)

Synonyms

  1. to help in delivering

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION