Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκπορίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκπορίζω συνεκποριῶ

Structure: συν (Prefix) + ἐκπορίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help in procuring or supplying

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπορίζω συνεκπορίζεις συνεκπορίζει
Dual συνεκπορίζετον συνεκπορίζετον
Plural συνεκπορίζομεν συνεκπορίζετε συνεκπορίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκπορίζω συνεκπορίζῃς συνεκπορίζῃ
Dual συνεκπορίζητον συνεκπορίζητον
Plural συνεκπορίζωμεν συνεκπορίζητε συνεκπορίζωσιν*
OptativeSingular συνεκπορίζοιμι συνεκπορίζοις συνεκπορίζοι
Dual συνεκπορίζοιτον συνεκποριζοίτην
Plural συνεκπορίζοιμεν συνεκπορίζοιτε συνεκπορίζοιεν
ImperativeSingular συνεκπόριζε συνεκποριζέτω
Dual συνεκπορίζετον συνεκποριζέτων
Plural συνεκπορίζετε συνεκποριζόντων, συνεκποριζέτωσαν
Infinitive συνεκπορίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκποριζων συνεκποριζοντος συνεκποριζουσα συνεκποριζουσης συνεκποριζον συνεκποριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπορίζομαι συνεκπορίζει, συνεκπορίζῃ συνεκπορίζεται
Dual συνεκπορίζεσθον συνεκπορίζεσθον
Plural συνεκποριζόμεθα συνεκπορίζεσθε συνεκπορίζονται
SubjunctiveSingular συνεκπορίζωμαι συνεκπορίζῃ συνεκπορίζηται
Dual συνεκπορίζησθον συνεκπορίζησθον
Plural συνεκποριζώμεθα συνεκπορίζησθε συνεκπορίζωνται
OptativeSingular συνεκποριζοίμην συνεκπορίζοιο συνεκπορίζοιτο
Dual συνεκπορίζοισθον συνεκποριζοίσθην
Plural συνεκποριζοίμεθα συνεκπορίζοισθε συνεκπορίζοιντο
ImperativeSingular συνεκπορίζου συνεκποριζέσθω
Dual συνεκπορίζεσθον συνεκποριζέσθων
Plural συνεκπορίζεσθε συνεκποριζέσθων, συνεκποριζέσθωσαν
Infinitive συνεκπορίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκποριζομενος συνεκποριζομενου συνεκποριζομενη συνεκποριζομενης συνεκποριζομενον συνεκποριζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπορίω συνεκπορίεις συνεκπορίει
Dual συνεκπορίειτον συνεκπορίειτον
Plural συνεκπορίουμεν συνεκπορίειτε συνεκπορίουσιν*
OptativeSingular συνεκπορίοιμι συνεκπορίοις συνεκπορίοι
Dual συνεκπορίοιτον συνεκποριοίτην
Plural συνεκπορίοιμεν συνεκπορίοιτε συνεκπορίοιεν
Infinitive συνεκπορίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκποριων συνεκποριουντος συνεκποριουσα συνεκποριουσης συνεκποριουν συνεκποριουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπορίουμαι συνεκπορίει, συνεκπορίῃ συνεκπορίειται
Dual συνεκπορίεισθον συνεκπορίεισθον
Plural συνεκποριοῦμεθα συνεκπορίεισθε συνεκπορίουνται
OptativeSingular συνεκποριοίμην συνεκπορίοιο συνεκπορίοιτο
Dual συνεκπορίοισθον συνεκποριοίσθην
Plural συνεκποριοίμεθα συνεκπορίοισθε συνεκπορίοιντο
Infinitive συνεκπορίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκποριουμενος συνεκποριουμενου συνεκποριουμενη συνεκποριουμενης συνεκποριουμενον συνεκποριουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to help in procuring or supplying

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION