Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνδαίνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνδαίνυμι συνδαίσω

Structure: συν (Prefix) + δαίνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to entertain together, to share, feast with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίνυμι συνδαίνυς συνδαίνυσιν*
Dual συνδαίνυτον συνδαίνυτον
Plural συνδαίνυμεν συνδαίνυτε συνδαινύᾱσιν*
SubjunctiveSingular συνδαινύω συνδαινύῃς συνδαινύῃ
Dual συνδαινύητον συνδαινύητον
Plural συνδαινύωμεν συνδαινύητε συνδαινύωσιν*
OptativeSingular συνδαινύοιμι συνδαινύοις συνδαινύοι
Dual συνδαινύοιτον συνδαινυοίτην
Plural συνδαινύοιμεν συνδαινύοιτε συνδαινύοιεν
ImperativeSingular συνδαίνυ συνδαινύτω
Dual συνδαίνυτον συνδαινύτων
Plural συνδαίνυτε συνδαινύντων
Infinitive συνδαινύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαινῡς συνδαινυντος συνδαινῡσα συνδαινῡσης συνδαινυν συνδαινυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίνυμαι συνδαίνυσαι συνδαίνυται
Dual συνδαίνυσθον συνδαίνυσθον
Plural συνδαινύμεθα συνδαίνυσθε συνδαίνυνται
SubjunctiveSingular συνδαινύωμαι συνδαινύῃ συνδαινύηται
Dual συνδαινύησθον συνδαινύησθον
Plural συνδαινυώμεθα συνδαινύησθε συνδαινύωνται
OptativeSingular συνδαινυοίμην συνδαινύοιο συνδαινύοιτο
Dual συνδαινύοισθον συνδαινυοίσθην
Plural συνδαινυοίμεθα συνδαινύοισθε συνδαινύοιντο
ImperativeSingular συνδαίνυσο συνδαινύσθω
Dual συνδαίνυσθον συνδαινύσθων
Plural συνδαίνυσθε συνδαινύσθων
Infinitive συνδαίνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαινυμενος συνδαινυμενου συνδαινυμενη συνδαινυμενης συνδαινυμενον συνδαινυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίσω συνδαίσεις συνδαίσει
Dual συνδαίσετον συνδαίσετον
Plural συνδαίσομεν συνδαίσετε συνδαίσουσιν*
OptativeSingular συνδαίσοιμι συνδαίσοις συνδαίσοι
Dual συνδαίσοιτον συνδαισοίτην
Plural συνδαίσοιμεν συνδαίσοιτε συνδαίσοιεν
Infinitive συνδαίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαισων συνδαισοντος συνδαισουσα συνδαισουσης συνδαισον συνδαισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδαίσομαι συνδαίσει, συνδαίσῃ συνδαίσεται
Dual συνδαίσεσθον συνδαίσεσθον
Plural συνδαισόμεθα συνδαίσεσθε συνδαίσονται
OptativeSingular συνδαισοίμην συνδαίσοιο συνδαίσοιτο
Dual συνδαίσοισθον συνδαισοίσθην
Plural συνδαισοίμεθα συνδαίσοισθε συνδαίσοιντο
Infinitive συνδαίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδαισομενος συνδαισομενου συνδαισομενη συνδαισομενης συνδαισομενον συνδαισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέδαινυν συνέδαινυς συνέδαινυν*
Dual συνεδαίνυτον συνεδαινύτην
Plural συνεδαίνυμεν συνεδαίνυτε συνεδαίνυσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεδαινύμην συνεδαινύου, συνεδαίνυσο συνεδαίνυτο
Dual συνεδαίνυσθον συνεδαινύσθην
Plural συνεδαινύμεθα συνεδαίνυσθε συνεδαίνυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἴ ποτε δριμὺ προσφέροιτο τῶν ἐδεσμάτων ὁ Φίλιπποσ, αὐτὸσ συνέστρεφε τὴν ὄψιν ὡσ συνδαινύμενοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 543)

Synonyms

  1. to entertain together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION