Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφθίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφθίνω

Structure: συμφθίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to decay along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφθίνω συμφθίνεις συμφθίνει
Dual συμφθίνετον συμφθίνετον
Plural συμφθίνομεν συμφθίνετε συμφθίνουσιν*
SubjunctiveSingular συμφθίνω συμφθίνῃς συμφθίνῃ
Dual συμφθίνητον συμφθίνητον
Plural συμφθίνωμεν συμφθίνητε συμφθίνωσιν*
OptativeSingular συμφθίνοιμι συμφθίνοις συμφθίνοι
Dual συμφθίνοιτον συμφθινοίτην
Plural συμφθίνοιμεν συμφθίνοιτε συμφθίνοιεν
ImperativeSingular σύμφθινε συμφθινέτω
Dual συμφθίνετον συμφθινέτων
Plural συμφθίνετε συμφθινόντων, συμφθινέτωσαν
Infinitive συμφθίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφθινων συμφθινοντος συμφθινουσα συμφθινουσης συμφθινον συμφθινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφθίνομαι συμφθίνει, συμφθίνῃ συμφθίνεται
Dual συμφθίνεσθον συμφθίνεσθον
Plural συμφθινόμεθα συμφθίνεσθε συμφθίνονται
SubjunctiveSingular συμφθίνωμαι συμφθίνῃ συμφθίνηται
Dual συμφθίνησθον συμφθίνησθον
Plural συμφθινώμεθα συμφθίνησθε συμφθίνωνται
OptativeSingular συμφθινοίμην συμφθίνοιο συμφθίνοιτο
Dual συμφθίνοισθον συμφθινοίσθην
Plural συμφθινοίμεθα συμφθίνοισθε συμφθίνοιντο
ImperativeSingular συμφθίνου συμφθινέσθω
Dual συμφθίνεσθον συμφθινέσθων
Plural συμφθίνεσθε συμφθινέσθων, συμφθινέσθωσαν
Infinitive συμφθίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφθινομενος συμφθινομενου συμφθινομενη συμφθινομενης συμφθινομενον συμφθινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to decay along with

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION