뜻

1. 충돌, 갈등, 전투

1. collision: a conflict

예문

• , τρὶσ γὰρ ἀλλήλοισ ἑξῆσ οὐ διὰ μακροῦ παράκειται φωνήεντα συγκρούσεισ ἐργαζόμενα καὶ ἀνακοπὰσ καὶ οὐκ ἐῶντα τὴν ἀκρόασιν ἑνὸσ κώλου συνεχοῦσ λαβεῖν φαντασίαν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2287)

  (디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2287)

• "ἐοίκε, συγκρούσεισ λαμβάνουσα καὶ ἀποπηδήσεισ, ἑνότητα δ’ οὐ ποιοῦσα τοιαύτην, οἱάν Ἔρωσ ποιεῖ γαμικῆσ κοινωνίασ ἐπιλαβόμενοσ. (Plutarch, Amatorius, section 248)

  (플루타르코스, Amatorius, section 248)

• οὐδὲ γὰρ διαβολὰσ αἱ κοιναὶ φιλίαι φέρουσιν οὐδὲ συγκρούσεισ· (Plutarch, De fraterno amore, section 20 1:1)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 20 1:1)

• αἱ κοιναὶ φιλίαι φέρουσιν οὐδὲ συγκρούσεισ· (Plutarch, De fraterno amore, section 20 4:1)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 20 4:1)

• τῶν δὲ ἄλλων αὐτοῦ πολιτευμάτων ἡ κατὰ τέχνασ διανομὴ τοῦ πλήθουσ μάλιστα θαυμάζεται, τῆσ γάρ πόλεωσ ἐκ δυεῖν γενῶν, ὥσπερ εἴρηται, συνεστάναι δοκούσησ, διεστώσησ δὲ μᾶλλον καὶ μηδενὶ τρόπῳ μιᾶσ γενέσθαι βουλομένησ μηδὲ οἱο͂ν ἐξαλεῖψαι τὴν ἑτερότητα καὶ διαφοράν, ἀλλὰ συγκρούσεισ ἀπαύστουσ καὶ φιλονεικίασ τῶν μερῶν ἐχούσησ, διανοηθεὶσ ὅτι καὶ τῶν σωμάτων τὰ φύσει δύσμικτα καὶ σκληρὰ καταθραύοντεσ καὶ διαιροῦντεσ ἀναμιγνύουσιν, ὑπὸ μικρότητοσ ἀλλήλοισ συμβαίνοντα μᾶλλον, ἔγνω κατατεμεῖν τομὰσ πλείονασ τὸ σύμπαν πλῆθοσ ἐκ δὲ τούτων εἰσ ἑτέρασ ἐμβαλὼν διαφορὰσ τὴν πρώτην ἐκείνην καὶ μεγάλην ἀφανίσαι ταῖσ ἐλάττοσιν ἐνδιασπαρεῖσαν. (Plutarch, Numa, chapter 17 1:1)

  (플루타르코스, Numa, chapter 17 1:1)

유사 형태

• συγκροῦσαι (8)
• συγκρούσεις (5)
• σύγκρουσιν (4)
• συγκρούσας (2)
• συγκρουσμὸν (1)
• συγκρουσμοῦ (1)
• συγκρουσμός (1)
• συγκρούσεως (1)
• συγκρούσαντες (1)
• συγκρουσθῆναι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.