뜻

1. 칼, 끌, 도, 나이프

1. A tool for cutting or carving: knife, chisel

예문

• ὡρ́α τοίνυν μετασκευάσαντασ ἡμᾶσ τὴν σκηνὴν ἐμὲ μὲν σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ καιόμενον, εἰ δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ, σὲ δὲ ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων καὶ τὴν σμίλην ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ καυτήριον διάπυρον· (Lucian, Apologia 7:2)

  (루키아노스, Apologia 7:2)

• ἐγὼ δὲ ἅτε μηδὲν ἔχων ἐνέχυρον ἐν τῷ βίῳ, οὐκ ἀγρόν, οὐ συνοικίαν, οὐ χρυσόν, οὐ σκεῦοσ, οὐ δόξαν, οὐκ εἰκόνασ, εἰκότωσ εὔζωνοσ ἦν, κἀπειδὴ μόνον ἡ Ἄτροποσ ἔνευσέ μοι, ἄσμενοσ ἀπορρίψασ τὴν σμίλην καὶ τὸ κάττυμα ‐ κρηπῖδα γάρ τινα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχον ‐ ἀναπηδήσασ εὐθὺσ ἀνυπόδητοσ οὐδὲ τὴν μελαντηρίαν ἀπονιψάμενοσ εἱπόμην, μᾶλλον δὲ ἡγούμην, ἐσ τὸ πρόσω ὁρῶν οὐδὲν γάρ με τῶν κατόπιν ἐπέστρεφε καὶ μετεκάλει. (Lucian, Cataplus, (no name) 14:14)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 14:14)

• τίσ ἄρα μου τὴν σμίλην ἕξει καὶ τὸ κεντητήριον; (Lucian, Cataplus, (no name) 20:15)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 20:15)

• ἄγε δὴ πινάκων ξεστῶν δέλτοι, δέξασθε σμίλησ ὁλκοὺσ κήρυκασ ἐμῶν μόχθων· (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode, lyric2)

  (아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode, lyric2)

• ὥσπερ σκυτοτόμοσ τέμνει που τομεῖ καὶ σμίλῃ καὶ ἄλλοισ ὀργάνοισ. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 160:6)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 160:6)

• μαχαίρᾳ ἂν ἀμπέλου κλῆμα ἀποτέμοισ καὶ σμίλῃ καὶ ἄλλοισ πολλοῖσ; (Plato, Republic, book 1 597:2)

  (플라톤, Republic, book 1 597:2)

유사 형태

• σμίλην (5)
• σμίλακος (2)
• σμίλαξι (2)
• σμίλῃ (2)
• Σμῖλις (2)
• σμίλακα (2)
• σμίλης (2)
• σμίλαις (1)
• σμιλευτὰ (1)
• σμιλίῳ (1)
• Σμίλα (1)
• σμιλίον (1)
• σμίλακά (1)
• σμίλας (1)
• Σμῖλίς (1)
• σμίλακι (1)
• Σμίλιδος (1)
• σμίλαισι (1)
• σμῖλαξ (1)
• σμιλάκων (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록