Ancient Greek-English Dictionary Language

σκορπίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σκορπίζω

Structure: σκορπίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. to scatter, disperse

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκορπίζω σκορπίζεις σκορπίζει
Dual σκορπίζετον σκορπίζετον
Plural σκορπίζομεν σκορπίζετε σκορπίζουσιν*
SubjunctiveSingular σκορπίζω σκορπίζῃς σκορπίζῃ
Dual σκορπίζητον σκορπίζητον
Plural σκορπίζωμεν σκορπίζητε σκορπίζωσιν*
OptativeSingular σκορπίζοιμι σκορπίζοις σκορπίζοι
Dual σκορπίζοιτον σκορπιζοίτην
Plural σκορπίζοιμεν σκορπίζοιτε σκορπίζοιεν
ImperativeSingular σκόρπιζε σκορπιζέτω
Dual σκορπίζετον σκορπιζέτων
Plural σκορπίζετε σκορπιζόντων, σκορπιζέτωσαν
Infinitive σκορπίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκορπιζων σκορπιζοντος σκορπιζουσα σκορπιζουσης σκορπιζον σκορπιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκορπίζομαι σκορπίζει, σκορπίζῃ σκορπίζεται
Dual σκορπίζεσθον σκορπίζεσθον
Plural σκορπιζόμεθα σκορπίζεσθε σκορπίζονται
SubjunctiveSingular σκορπίζωμαι σκορπίζῃ σκορπίζηται
Dual σκορπίζησθον σκορπίζησθον
Plural σκορπιζώμεθα σκορπίζησθε σκορπίζωνται
OptativeSingular σκορπιζοίμην σκορπίζοιο σκορπίζοιτο
Dual σκορπίζοισθον σκορπιζοίσθην
Plural σκορπιζοίμεθα σκορπίζοισθε σκορπίζοιντο
ImperativeSingular σκορπίζου σκορπιζέσθω
Dual σκορπίζεσθον σκορπιζέσθων
Plural σκορπίζεσθε σκορπιζέσθων, σκορπιζέσθωσαν
Infinitive σκορπίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκορπιζομενος σκορπιζομενου σκορπιζομενη σκορπιζομενης σκορπιζομενον σκορπιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to scatter

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION