Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σίζω

Structure: σίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only in pres. and imperf.

Sense

  1. to hiss, especially of the noise made by plunging hot metal into cold water, to which is compared the hissing of the Cyclops' eye when the burnt stake was thrust into it

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σίζω σίζεις σίζει
Dual σίζετον σίζετον
Plural σίζομεν σίζετε σίζουσιν*
SubjunctiveSingular σίζω σίζῃς σίζῃ
Dual σίζητον σίζητον
Plural σίζωμεν σίζητε σίζωσιν*
OptativeSingular σίζοιμι σίζοις σίζοι
Dual σίζοιτον σιζοίτην
Plural σίζοιμεν σίζοιτε σίζοιεν
ImperativeSingular σίζε σιζέτω
Dual σίζετον σιζέτων
Plural σίζετε σιζόντων, σιζέτωσαν
Infinitive σίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σιζων σιζοντος σιζουσα σιζουσης σιζον σιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σίζομαι σίζει, σίζῃ σίζεται
Dual σίζεσθον σίζεσθον
Plural σιζόμεθα σίζεσθε σίζονται
SubjunctiveSingular σίζωμαι σίζῃ σίζηται
Dual σίζησθον σίζησθον
Plural σιζώμεθα σίζησθε σίζωνται
OptativeSingular σιζοίμην σίζοιο σίζοιτο
Dual σίζοισθον σιζοίσθην
Plural σιζοίμεθα σίζοισθε σίζοιντο
ImperativeSingular σίζου σιζέσθω
Dual σίζεσθον σιζέσθων
Plural σίζεσθε σιζέσθων, σιζέσθωσαν
Infinitive σίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σιζομενος σιζομενου σιζομενη σιζομενης σιζομενον σιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σιζον έ̓σιζες έ̓σιζεν*
Dual ἐσίζετον ἐσιζέτην
Plural ἐσίζομεν ἐσίζετε έ̓σιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσιζόμην ἐσίζου ἐσίζετο
Dual ἐσίζεσθον ἐσιζέσθην
Plural ἐσιζόμεθα ἐσίζεσθε ἐσίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λέγειν γὰρ δή φησι Ποσειδώνιοσ τοὺσ πολλοὺσ μείζω δύνειν τὸν ἥλιον ἐν τῇ παρωκεανίτιδι [καὶ] μετὰ ψόφου παραπλησίωσ ὡσανεὶ σίζοντοσ τοῦ πελάγουσ κατὰ σβέσιν αὐτοῦ διὰ τὸ ἐμπίπτειν εἰσ τὸν βυθόν. (Strabo, Geography, book 3, chapter 1 10:3)

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION