Hellas Alive Dictionary - ροφητος

Ancient Greek-English Dictionary

ῥοφητός

First/Second declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ῥοφητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from r(ofe/w

Sense

that can be or is supped up

	Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	ῥοφητός	ῥοφητή	ῥοφητόν
Genitive	ῥοφητοῦ	ῥοφητῆς	ῥοφητοῦ
Dative	ῥοφητῷ	ῥοφητῇ	ῥοφητῷ
Accusative	ῥοφητόν	ῥοφητήν	ῥοφητόν
Vocative	ῥοφητέ	ῥοφητή	ῥοφητόν
Dual	N/A/V	ῥοφητώ	ῥοφητᾱ́	ῥοφητώ
G/D	ῥοφητοῖν	ῥοφηταῖν	ῥοφητοῖν
Plural	Nominative	ῥοφητοί	ῥοφηταί	ῥοφητά
Genitive	ῥοφητῶν	ῥοφητῶν	ῥοφητῶν
Dative	ῥοφητοῖς	ῥοφηταῖς	ῥοφητοῖς
Accusative	ῥοφητούς	ῥοφητᾱ́ς	ῥοφητά
Vocative	ῥοφητοί	ῥοφηταί	ῥοφητά

Masculine

Feminine

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

G/D

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ῥοφητός ῥοφητοῦ	ῥοφητότερος ῥοφητοτεροῦ	ῥοφητότατος ῥοφητοτατοῦ
Adverb	ῥοφητώς	ῥοφητότερον	ῥοφητότατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

ῥοφητός ῥοφητοῦ

ῥοφητότερος ῥοφητοτεροῦ

ῥοφητότατος ῥοφητοτατοῦ

Adverb

ῥοφητώς

ῥοφητότερον

ῥοφητότατα