Ancient Greek-English Dictionary Language

θεόμαχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεόμαχος θεόμαχος θεόμαχον

Structure: θεομαχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ma/xomai

Sense

  1. fighting against God

Examples

  • ἀλλὰ σὺ μέν, ὦ γενναῖε, μονονουχὶ θεομαχῶν ὑβρίζεισ εἰσ τὴν ὀρχηστικὴν ὁ Σωκράτησ δέ, σοφώτατοσ ἀνήρ, εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ, οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ καὶ ἐκμαθεῖν αὐτὴν ἠξίου, μέγιστον νέμων ^ εὐρυθμίᾳ καὶ εὐμουσίᾳ καὶ κινήσει ἐμμελεῖ καὶ εὐσχημοσύνῃ τοῦ κινουμένου· (Lucian, De saltatione, (no name) 24:2)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION