Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πυριμανέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πυριμανέω πυριμανήσω

Structure: πυριμανέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: mai/nomai

Sense

  1. to break out into a furious blaze

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυριμανῶ πυριμανεῖς πυριμανεῖ
Dual πυριμανεῖτον πυριμανεῖτον
Plural πυριμανοῦμεν πυριμανεῖτε πυριμανοῦσιν*
SubjunctiveSingular πυριμανῶ πυριμανῇς πυριμανῇ
Dual πυριμανῆτον πυριμανῆτον
Plural πυριμανῶμεν πυριμανῆτε πυριμανῶσιν*
OptativeSingular πυριμανοῖμι πυριμανοῖς πυριμανοῖ
Dual πυριμανοῖτον πυριμανοίτην
Plural πυριμανοῖμεν πυριμανοῖτε πυριμανοῖεν
ImperativeSingular πυριμάνει πυριμανείτω
Dual πυριμανεῖτον πυριμανείτων
Plural πυριμανεῖτε πυριμανούντων, πυριμανείτωσαν
Infinitive πυριμανεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυριμανων πυριμανουντος πυριμανουσα πυριμανουσης πυριμανουν πυριμανουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυριμανοῦμαι πυριμανεῖ, πυριμανῇ πυριμανεῖται
Dual πυριμανεῖσθον πυριμανεῖσθον
Plural πυριμανούμεθα πυριμανεῖσθε πυριμανοῦνται
SubjunctiveSingular πυριμανῶμαι πυριμανῇ πυριμανῆται
Dual πυριμανῆσθον πυριμανῆσθον
Plural πυριμανώμεθα πυριμανῆσθε πυριμανῶνται
OptativeSingular πυριμανοίμην πυριμανοῖο πυριμανοῖτο
Dual πυριμανοῖσθον πυριμανοίσθην
Plural πυριμανοίμεθα πυριμανοῖσθε πυριμανοῖντο
ImperativeSingular πυριμανοῦ πυριμανείσθω
Dual πυριμανεῖσθον πυριμανείσθων
Plural πυριμανεῖσθε πυριμανείσθων, πυριμανείσθωσαν
Infinitive πυριμανεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυριμανουμενος πυριμανουμενου πυριμανουμενη πυριμανουμενης πυριμανουμενον πυριμανουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυριμανήσω πυριμανήσεις πυριμανήσει
Dual πυριμανήσετον πυριμανήσετον
Plural πυριμανήσομεν πυριμανήσετε πυριμανήσουσιν*
OptativeSingular πυριμανήσοιμι πυριμανήσοις πυριμανήσοι
Dual πυριμανήσοιτον πυριμανησοίτην
Plural πυριμανήσοιμεν πυριμανήσοιτε πυριμανήσοιεν
Infinitive πυριμανήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυριμανησων πυριμανησοντος πυριμανησουσα πυριμανησουσης πυριμανησον πυριμανησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυριμανήσομαι πυριμανήσει, πυριμανήσῃ πυριμανήσεται
Dual πυριμανήσεσθον πυριμανήσεσθον
Plural πυριμανησόμεθα πυριμανήσεσθε πυριμανήσονται
OptativeSingular πυριμανησοίμην πυριμανήσοιο πυριμανήσοιτο
Dual πυριμανήσοισθον πυριμανησοίσθην
Plural πυριμανησοίμεθα πυριμανήσοισθε πυριμανήσοιντο
Infinitive πυριμανήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυριμανησομενος πυριμανησομενου πυριμανησομενη πυριμανησομενης πυριμανησομενον πυριμανησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυριμάνουν ἐπυριμάνεις ἐπυριμάνειν*
Dual ἐπυριμανεῖτον ἐπυριμανείτην
Plural ἐπυριμανοῦμεν ἐπυριμανεῖτε ἐπυριμάνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυριμανούμην ἐπυριμανοῦ ἐπυριμανεῖτο
Dual ἐπυριμανεῖσθον ἐπυριμανείσθην
Plural ἐπυριμανούμεθα ἐπυριμανεῖσθε ἐπυριμανοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION