Hellas Alive Dictionary - προκλητικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προκλητικός προκλητική προκλητικόν

Structure: προκλητικ (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	προκλητικός προκλητικοῦ	προκλητικότερος προκλητικοτεροῦ	προκλητικότατος προκλητικοτατοῦ
Adverb	προκλητικώς	προκλητικότερον	προκλητικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐν τούτῳ δὲ κατιδὼν ὁ τῶν Γαλατῶν βασιλεὺσ καὶ τεκμηράμενοσ ἀπὸ τῶν συμβόλων ἄρχοντα τοῦτον εἶναι, πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξελάσασ τὸν ἵππον ὑπηντίασεν, ἅμα τῇ φωνῇ προκλητικὸν ἐπαλαλάζων καὶ τὸ δόρυ κραδαίνων, ἀνὴρ μεγέθει τε σώματοσ ἔξοχοσ Γαλατῶν, καὶ πανοπλίᾳ ἐν ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ καὶ βαφαῖσ καὶ πᾶσι ποικίλμασιν, ὥσπερ ἀστραπῇ, διαφέρων στιλβούσῃ. (Plutarch, Marcellus, chapter 7 1:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com