Sense

1. one who does or executes, an accomplisher
2. one who exacts payment, a tax-gatherer
3. one who exacts punishment, a punisher, avenger, avenging

Examples

• οὐδὲ μετ’ ἀρσένων ψῆφον ἔθεντ’ ἀτιμώ‐ σαντεσ ἔριν γυναικῶν, Δῖον ἐπιδόμενοι πράκτορά τε σκοπὸν δυσπολέμητον, ὃν οὐ τίσ ἂν δόμοσ ἔχοι ἐπ’ ὀρόφων μιαί‐ νοντα; (Aeschylus, Suppliant Women, choral, antistrophe 11)

Similar forms

• πρακτέον (45)
• πρακτῶν (20)
• πρακτικὸν (18)
• πρακτικός (15)
• πρακτικόν (13)
• πρακτικὴν (10)
• πρακτικὸς (10)
• πρακτικοῦ (10)
• πρακτόν (9)
• πρακτέων (9)
• πρακτὸν (9)
• πρακτικῆς (9)
• πρακτικοὶ (7)
• πρακτὰ (7)
• πρακτικὴ (7)
• πρακτικοί (6)
• πρακτική (6)
• Πράκτιον (5)
• πρακτέα (5)
• πρακτικαῖς (5)
• πρακτικῷ (4)
• πράκτορσιν (4)
• πρακτικήν (4)
• πρακτά (4)
• πρακτικῶν (4)
• πρακτικὰ (3)
• πρακτικαί (3)
• πρακτικῶς (3)
• πρακτικοὺς (3)
• πράκτωρ (3)
• πράκτορι (3)
• Πρακτίου (2)
• πράκτορες (2)
• πρακτικὰς (2)
• πρακτοῖς (2)
• πρακτικαὶ (2)
• πράκτορας (2)
• πρακτικοῖς (2)
• πρακται (1)
• πρακτικῇ (1)
• πράκτορά (1)
• πρακτέου (1)
• πρακτικάς (1)
• πρακτέαν (1)
• πρακτήριος (1)
• πράκτορ (1)
• πρακτῷ (1)
• πράκτορσι (1)
• Πράκτιος (1)
• πρακτόρων (1)
• πρακτέοις (1)
• Πρακτίῳ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.