Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλημμελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πλημμελέω πλημμελήσω

Structure: πλημμελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make a false note in music, to go wrong, offend, err, to be ill-treated

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλημμελῶ πλημμελεῖς πλημμελεῖ
Dual πλημμελεῖτον πλημμελεῖτον
Plural πλημμελοῦμεν πλημμελεῖτε πλημμελοῦσιν*
SubjunctiveSingular πλημμελῶ πλημμελῇς πλημμελῇ
Dual πλημμελῆτον πλημμελῆτον
Plural πλημμελῶμεν πλημμελῆτε πλημμελῶσιν*
OptativeSingular πλημμελοῖμι πλημμελοῖς πλημμελοῖ
Dual πλημμελοῖτον πλημμελοίτην
Plural πλημμελοῖμεν πλημμελοῖτε πλημμελοῖεν
ImperativeSingular πλημμέλει πλημμελείτω
Dual πλημμελεῖτον πλημμελείτων
Plural πλημμελεῖτε πλημμελούντων, πλημμελείτωσαν
Infinitive πλημμελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλημμελων πλημμελουντος πλημμελουσα πλημμελουσης πλημμελουν πλημμελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλημμελοῦμαι πλημμελεῖ, πλημμελῇ πλημμελεῖται
Dual πλημμελεῖσθον πλημμελεῖσθον
Plural πλημμελούμεθα πλημμελεῖσθε πλημμελοῦνται
SubjunctiveSingular πλημμελῶμαι πλημμελῇ πλημμελῆται
Dual πλημμελῆσθον πλημμελῆσθον
Plural πλημμελώμεθα πλημμελῆσθε πλημμελῶνται
OptativeSingular πλημμελοίμην πλημμελοῖο πλημμελοῖτο
Dual πλημμελοῖσθον πλημμελοίσθην
Plural πλημμελοίμεθα πλημμελοῖσθε πλημμελοῖντο
ImperativeSingular πλημμελοῦ πλημμελείσθω
Dual πλημμελεῖσθον πλημμελείσθων
Plural πλημμελεῖσθε πλημμελείσθων, πλημμελείσθωσαν
Infinitive πλημμελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλημμελουμενος πλημμελουμενου πλημμελουμενη πλημμελουμενης πλημμελουμενον πλημμελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλημμελήσω πλημμελήσεις πλημμελήσει
Dual πλημμελήσετον πλημμελήσετον
Plural πλημμελήσομεν πλημμελήσετε πλημμελήσουσιν*
OptativeSingular πλημμελήσοιμι πλημμελήσοις πλημμελήσοι
Dual πλημμελήσοιτον πλημμελησοίτην
Plural πλημμελήσοιμεν πλημμελήσοιτε πλημμελήσοιεν
Infinitive πλημμελήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλημμελησων πλημμελησοντος πλημμελησουσα πλημμελησουσης πλημμελησον πλημμελησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλημμελήσομαι πλημμελήσει, πλημμελήσῃ πλημμελήσεται
Dual πλημμελήσεσθον πλημμελήσεσθον
Plural πλημμελησόμεθα πλημμελήσεσθε πλημμελήσονται
OptativeSingular πλημμελησοίμην πλημμελήσοιο πλημμελήσοιτο
Dual πλημμελήσοισθον πλημμελησοίσθην
Plural πλημμελησοίμεθα πλημμελήσοισθε πλημμελήσοιντο
Infinitive πλημμελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλημμελησομενος πλημμελησομενου πλημμελησομενη πλημμελησομενης πλημμελησομενον πλημμελησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλημμέλουν ἐπλημμέλεις ἐπλημμέλειν*
Dual ἐπλημμελεῖτον ἐπλημμελείτην
Plural ἐπλημμελοῦμεν ἐπλημμελεῖτε ἐπλημμέλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλημμελούμην ἐπλημμελοῦ ἐπλημμελεῖτο
Dual ἐπλημμελεῖσθον ἐπλημμελείσθην
Plural ἐπλημμελούμεθα ἐπλημμελεῖσθε ἐπλημμελοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐ πλημμελοῦσιν οἱ τὸν Φόρβαντα καὶ τὸν Υἅκινθον καὶ τὸν Ἄδμητον ἐρωμένουσ Ἀπόλλωνοσ γεγονέναι μυθολογοῦντεσ, ὥσπερ αὖ καὶ τὸν Σικυώνιον Ἱππόλυτον, ᾧ δὴ καί φασιν, ὁσάκισ τύχοι διαπλέων εἰσ Κίρραν ἐκ Σικυῶνοσ, τὴν Πυθίαν, οἱο͂ν αἰσθανομένου τοῦ θεοῦ καὶ χαίροντοσ, ἀποθεσπίζειν τόδε τὸ ἡρῷον καὶ δ̓ αὖθ’ Ἱππολύτοιο φίλον κάρα εἰσ ἅλα βαίνει. (Plutarch, Numa, chapter 4 5:1)
  • "τὴν αὑτοῦ δύναμιν ἡμῖν κατηγορήσασ Μακεδόνων, ἵνα καὶ βελτίουσ γένωνται μαθόντεσ ἃ πλημμελοῦσιν. (Plutarch, Alexander, chapter 53 4:1)
  • ἐπειδὴ Λοκροὶ οἱ καλούμενοι Ὀζόλαι, κατοικοῦντεσ ἐν Ἀμφίσσῃ, πλημμελοῦσιν εἰσ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοῦ ἐν Δελφοῖσ καὶ τὴν ἱερὰν χώραν ἐρχόμενοι μεθ’ ὅπλων λεηλατοῦσι, βούλομαι τῷ θεῷ μεθ’ ὑμῶν βοηθεῖν καὶ ἀμύνασθαι τοὺσ παραβαίνοντάσ τι τῶν ἐν ἀνθρώποισ εὐσεβῶν· (Demosthenes, Speeches 11-20, 235:1)
  • "ἃ δὲ πλημμελοῦσιν ἄνθρωποι περὶ λύραν καὶ ᾠδὴν καὶ ὄρχησιν, οὐκ ἄν τισ περιλάβοι,. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:7)
  • οὐδὲ τὸ ἀκρατεῖσ καὶ μοιχοὺσ καὶ φθορεῖσ ἀπεργαζόμενον οὐδ’ ὅσ’ ἄλλα πλημμελοῦσιν ἄνθρωποι κατ’ ἀλλήλων δι’ ἓν καὶ μόνον τοῦτο δόγμα, τὸ ἐν τοῖσ ἀπροαιρέτοισ τίθεσθαι αὑτοὺσ καὶ τὰ ἑαυτῶν. (Epictetus, Works, book 2, 28:2)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION