Hellas Alive Dictionary - παρασκευαστικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παρασκευαστικός παρασκευαστική παρασκευαστικόν

Etym.: from paraskeua/zw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	παρασκευαστικός παρασκευαστικοῦ	παρασκευαστικότερος παρασκευαστικοτεροῦ	παρασκευαστικότατος παρασκευαστικοτατοῦ
Adverb	παρασκευαστικώς	παρασκευαστικότερον	παρασκευαστικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἔστι δὲ φρόνησισ μὲν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ, παρασκευαστικὴ τῶν πρὸσ εὐδαιμονίαν συντεινόντων. (Aristotle, Virtues and Vices 6:2)
Ἔστιν ἡ δυσχέρεια ἀθεραπευσία σώματοσ λύπησ παρασκευαστική, ὁ δὲ δυσχερὴσ τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ λέπραν ἔχων καὶ ἀλφὸν καὶ τοὺσ ὄνυχασ μεγάλουσ περιπατεῖν καὶ φῆσαι ταῦτα εἶναι αὑτῷ συγγενικὰ ἀρρωστήματα· (Theophrastus, Characters, 1:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com