Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παραπικραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παραπικραίνω

Structure: παρα (Prefix) + πικραίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to embitter, provoke

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραπικραίνω παραπικραίνεις παραπικραίνει
Dual παραπικραίνετον παραπικραίνετον
Plural παραπικραίνομεν παραπικραίνετε παραπικραίνουσιν*
SubjunctiveSingular παραπικραίνω παραπικραίνῃς παραπικραίνῃ
Dual παραπικραίνητον παραπικραίνητον
Plural παραπικραίνωμεν παραπικραίνητε παραπικραίνωσιν*
OptativeSingular παραπικραίνοιμι παραπικραίνοις παραπικραίνοι
Dual παραπικραίνοιτον παραπικραινοίτην
Plural παραπικραίνοιμεν παραπικραίνοιτε παραπικραίνοιεν
ImperativeSingular παραπίκραινε παραπικραινέτω
Dual παραπικραίνετον παραπικραινέτων
Plural παραπικραίνετε παραπικραινόντων, παραπικραινέτωσαν
Infinitive παραπικραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραπικραινων παραπικραινοντος παραπικραινουσα παραπικραινουσης παραπικραινον παραπικραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραπικραίνομαι παραπικραίνει, παραπικραίνῃ παραπικραίνεται
Dual παραπικραίνεσθον παραπικραίνεσθον
Plural παραπικραινόμεθα παραπικραίνεσθε παραπικραίνονται
SubjunctiveSingular παραπικραίνωμαι παραπικραίνῃ παραπικραίνηται
Dual παραπικραίνησθον παραπικραίνησθον
Plural παραπικραινώμεθα παραπικραίνησθε παραπικραίνωνται
OptativeSingular παραπικραινοίμην παραπικραίνοιο παραπικραίνοιτο
Dual παραπικραίνοισθον παραπικραινοίσθην
Plural παραπικραινοίμεθα παραπικραίνοισθε παραπικραίνοιντο
ImperativeSingular παραπικραίνου παραπικραινέσθω
Dual παραπικραίνεσθον παραπικραινέσθων
Plural παραπικραίνεσθε παραπικραινέσθων, παραπικραινέσθωσαν
Infinitive παραπικραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραπικραινομενος παραπικραινομενου παραπικραινομενη παραπικραινομενης παραπικραινομενον παραπικραινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεπίκραινον παρεπίκραινες παρεπίκραινεν*
Dual παρεπικραίνετον παρεπικραινέτην
Plural παρεπικραίνομεν παρεπικραίνετε παρεπίκραινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεπικραινόμην παρεπικραίνου παρεπικραίνετο
Dual παρεπικραίνεσθον παρεπικραινέσθην
Plural παρεπικραινόμεθα παρεπικραίνεσθε παρεπικραίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἵνα μὴ γένωνται ὡσ οἱ πατέρεσ αὐτῶν, γενεὰ σκολιὰ καὶ παραπικραίνουσα, γενεά, ἥτισ οὐ κατηύθυνε τὴν καρδίαν ἑαυτῆσ καὶ οὐκ ἐπιστώθη μετὰ τοῦ Θεοῦ τὸ πνεῦμα αὐτῆσ. (Septuagint, Liber Psalmorum 77:8)
  • Ἰδέ, Κύριε, ὅτι θλίβομαι. ἡ κοιλία μου ἐταράχθη, καὶ ἡ καρδία μου ἐστράφη ἐν ἐμοί, ὅτι παραπικραίνουσα παρεπικράνθην. ἔξωθεν ἠτέκνωσέ με μάχαιρα ὥσπερ θάνατοσ ἐν οἴκῳ. (Septuagint, Lamentationes 1:21)

Synonyms

  1. to embitter

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION