παρακαταθήκη
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
παρακαταθήκη
Structure:
παρακαταθηκ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- a deposit entrusted to one's care
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐὰν δὲ μὴ εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, προσελεύσεται ὁ κύριοσ τῆσ οἰκίασ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ὀμεῖται ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι ἐφ̓ ὅλησ τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. (Septuagint, Liber Exodus 22:8)
- ὅρκοσ ἔσται τοῦ Θεοῦ ἀνὰ μέσον ἀμφοτέρων, ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι καθόλου τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. καὶ οὕτωσ προσδέξεται ὁ κύριοσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἀποτίσει. (Septuagint, Liber Exodus 22:11)
- τριηραρχοῦντοσ γάρ μου ἐπὶ Κηφισοδότου ἄρχοντοσ καὶ λόγου ἀπαγγελθέντοσ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ, ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, οὔσησ μοι παρακαταθήκησ παρ’ Εὐμάθει τούτῳ, μεταπεμψάμενοσ τοὺσ οἰκείουσ καὶ φίλουσ τοὺσ ἐμοὺσ Εὐμάθησ ἐνεφάνισε τὰ χρήματα, ἃ ἦν μοι παρ’ αὐτῷ, καὶ ἀπέδωκε πάντα ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 5 1:3)
- τριηραρχοῦντοσ γάρ μου ἐπὶ Κηφισοδότου ἄρχοντοσ καὶ λόγου ἀπαγγελθέντοσ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ, ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, οὔσησ μοι παρακαταθήκησ παρ’ Εὐμάθει τούτῳ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 2:6)
- τό τε γὰρ λόγου ἀπαγγελθέντοσ καὶ τὸ ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν καὶ τὸ οὔσησ ἐμοὶ παρακαταθήκησ οὐκ ἂν φαίην ἔγωγε ἀφελῶσ εἰρῆσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 2:7)
Synonyms
-
a deposit entrusted to one's care
- παραθήκη (anything entrusted to, a deposit, a hostage)