뜻

1. a deposit entrusted to one's care

예문

• ὅτε γὰρ ἐτριηράρχουν καὶ ἀπηγγέλη τοῖσ ἐνθάδε, ὡσ ἄρα τετελευτηκὼσ εἰήν, ἔχων μου παρακαταθήκην Εὐμάθησ οὑτοσί. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 3:2)

  (디오니시오스, chapter 7 3:2)

• αὐτῷ δίδωσι καὶ πέντε τάλαντα ἀργυρίου παρακαταθήκην, ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶσ, . (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 1:1)

  (디오니시오스, chapter 25 1:1)

• καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺσ θεοὺσ ἐχρῆν σε, φησί, δεδιέναι, ὃσ ἔλαβεσ μέν, ὅτ’ ἐκεῖνοσ ἐξέπλει, πέντε τάλαντα παρ’ αὐτοῦ παρακαταθήκην, καὶ περὶ τούτων ἐγὼ θέλω τοὺσ παῖδασ παραστησαμένη καὶ τούτουσ καὶ τοὺσ ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένουσ ὀμόσαι, ὅπου ἂν οὗτοσ λέγῃ· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 5:2)

  (디오니시오스, chapter 25 5:2)

• τὸ μὲν γὰρ συνέδριον, τὸ πρότερον δοκοῦν εἶναι πιστόν, σὺ καταλύεισ, ὁ δημοτικὸσ εἶναι φάσκων, ᾧ τὴν τῶν σωμάτων φυλακὴν ὁ δῆμοσ παρακαταθήκην ἔδωκεν, ᾧ τὴν πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν πολλάκισ ἐγκεχείρικεν, ὃ διαπεφύλαχε τὸ σὸν σῶμα τοῦ βλασφημεῖν περὶ αὐτοῦ μέλλοντοσ πολλάκισ, ὡσ σὺ φῄσ, ἐπιβουλευθέν, ὃ φυλάττει τὰσ ἀπορρήτουσ διαθήκασ, ἐν αἷσ τὰ τῆσ πόλεωσ σωτήρια κεῖται. (Dinarchus, Speeches, 11:1)

  (디나르코스, 연설, 11:1)

• μέχρι δὲ τοῦδε ἕξομεν ὑμῖν παρακαταθήκην ἐργαζόμενοι καὶ ἀποφορὰν φέροντεσ, ἣ ἂν ὑμῖν ἱκανὴ μέλλῃ ἔσεσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 36 4:3)

  (디오니시오스, , chapter 36 4:3)

유사 형태

• παρακαταθήκην (44)
• παρακαταθήκας (15)
• παρακαταθήκης (10)
• παρακαταθηκῶν (7)
• παρακαταθήκῃ (6)
• παρακαταθήκη (4)
• παρακατάθηται (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.