παρακαταθήκη
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
παρακαταθήκη
Structure:
παρακαταθηκ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- a deposit entrusted to one's care
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τοῦ ἔθνουσ πρὸσ τὸν λόγον σχετλιάζοντοσ ἀντιλέγοντόσ τε, πάνδεινον εἶναι νομίσαντεσ, εἰ οἱ τὰσ παρακαταθήκασ πιστεύσαντεσ τῷ ἱερῷ θησαυρῷ στερηθήσονται, ὡσ οἷόν τε ἦν, ἐκώλυον. (Septuagint, Liber Maccabees IV 4:7)
- συγγνωστὰ γοῦν εἴ τισ λιμῷ πιεζόμενοσ παρακαταθήκασ παρ’ ἀνδρὸσ πολίτου λαβὼν εἶτα ἐπιώρκησεν ἦ μὴν μὴ παρειληφέναι, ἢ εἴ τισ ἀναισχύντωσ αἰτεῖ, μᾶλλον δὲ προσαιτεῖ καὶ λωποδυτεῖ καὶ τελωνεῖ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 27:2)
- ἦ δ’ ὃσ ὁ Κλεόδημοσ, ὥσπερ σύ, οὐδὲ τοῦ ξένου μαθητοῦ λαβὼν τοὐφόδιον παρακαταθήκασ ἔπειτα ὤμοσα κατὰ τῆσ Πολιάδοσ μὴ εἰληφέναι, οὐδ’ ἐπὶ τέτταρσι δραχμαῖσ δανείζω, οὐδὲ ἄγχω τοὺσ μαθητάσ, ἢν μὴ κατὰ καιρὸν ἀποδῶσι τοὺσ μισθούσ. (Lucian, Symposium, (no name) 32:7)
- οὐ γὰρ μόνον ἐπώλουν οὐσίασ τῶν φονευομένων, ἐπισυκοφαντοῦντεσ οἰκείουσ καὶ γυναῖκασ αὐτῶν, οὐδὲ τελῶν πᾶν ἐκίνησαν γένοσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ ταῖσ Ἑστιάσι πυθόμενοι παρθένοισ παρακαταθήκασ τινὰσ κεῖσθαι καὶ ξένων καὶ πολιτῶν ἔλαβον ἐπελθόντεσ. (Plutarch, Antony, chapter 21 3:1)
- μισθούμενοσ οὖν ὅδε τὴν ἐργασίαν αὐτὴν τῆσ τραπέζησ καὶ τὰσ παρακαταθήκασ λαμβάνων, ὁρῶν ὅτι, μήπω τῆσ πολιτείασ αὐτῷ παρ’ ὑμῖν οὔσησ, οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἔσοι’ εἰσπράττειν ὅσα Πασίων ἐπὶ γῇ καὶ συνοικίαισ δεδανεικὼσ ἦν, εἵλετο μᾶλλον αὐτὸν τὸν Πασίωνα χρήστην ἔχειν τούτων τῶν χρημάτων ἢ τοὺσ ἄλλουσ χρήστασ, οἷσ προειμένοσ ἦν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 9:1)
Synonyms
-
a deposit entrusted to one's care
- παραθήκη (anything entrusted to, a deposit, a hostage)