Hellas Alive Dictionary - οστεινος

Ancient Greek-English Dictionary

ὀστέϊνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὀστέϊνος ὀστέϊνη ὀστέϊνον

Structure: ὀστεϊν (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ὀστέϊνος ὀστεί̈νου	ὀστεϊνότερος ὀστεϊνοτέρου	ὀστεϊνότατος ὀστεϊνοτάτου
Adverb	ὀστεί̈νως	ὀστεϊνότερον	ὀστεϊνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καταχρώμενοσ δὴ τούτῳ περὶ μὲν τὸν ἐγκέφαλον αὐτοῦ σφαῖραν περιετόρνευσεν ὀστεί̈νην, ταύτῃ δὲ στενὴν διέξοδον κατελείπετο· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 368:4)
τὴν δ’ αὖ κεφαλὴν οὔτε μόνον ὀστεί̈νην ψιλὴν δυνατὸν ἐᾶν ἦν διὰ τὴν ἐν ταῖσ ὡρ́αισ ἐφ’ ἑκάτερον ὑπερβολήν, οὔτ’ αὖ συσκιασθεῖσαν κωφὴν καὶ ἀναίσθητον διὰ τὸν τῶν σαρκῶν ὄχλον περιιδεῖν γιγνομένην· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 380:2)
ἐπεάν φυσητῆρασ λάβωσι ὀστεί̈νουσ αὐλοῖσι προσεμφερεστάτουσ, τούτουσ ἐσθέντεσ ἐσ τῶν θηλέων ἵππων τά ἄρθρα φυσῶσι τοῖσι στόμασι, ἄλλοι δὲ ἄλλων φυσώντων ἀμέλγουσι. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 2 1:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기