Sense

1. (attributive noun as adjective) rugged, peaked

Examples

• Ὧν δὲ ἂν παράμηκεσ τὸ ὀστέον κατεαγῇ, ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ γίνεται τοῖσιν ὀστέοισι τοῖσιν ἀπεσπασμένοισι, περὶ ὧν πρόσθεν γέγραπται‧ οὔτε γὰρ ἱδρυνθῆναι αὐτὸ πρὸσ ἑωυτὸ κάρτα ἐθέλει, ἥ τε ὑπερέχουσα ὄκρισ τοῦ ὀστέου ὀξείη γίνεται κάρτα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 14.3)

Similar forms

• ὀκριόεν (1)
• Ὀκρισίᾳ (1)
• ὀκρίδα (1)
• ὄκρις (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary