Ancient Greek-English Dictionary Language

νικηφορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νικηφορέω νικηφορήσω

Structure: νικηφορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from ni_khfo/ros

Sense

  1. to carry off as a prize, to win

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νικηφόρω νικηφόρεις νικηφόρει
Dual νικηφόρειτον νικηφόρειτον
Plural νικηφόρουμεν νικηφόρειτε νικηφόρουσιν*
SubjunctiveSingular νικηφόρω νικηφόρῃς νικηφόρῃ
Dual νικηφόρητον νικηφόρητον
Plural νικηφόρωμεν νικηφόρητε νικηφόρωσιν*
OptativeSingular νικηφόροιμι νικηφόροις νικηφόροι
Dual νικηφόροιτον νικηφοροίτην
Plural νικηφόροιμεν νικηφόροιτε νικηφόροιεν
ImperativeSingular νικηφο͂ρει νικηφορεῖτω
Dual νικηφόρειτον νικηφορεῖτων
Plural νικηφόρειτε νικηφοροῦντων, νικηφορεῖτωσαν
Infinitive νικηφόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νικηφορων νικηφορουντος νικηφορουσα νικηφορουσης νικηφορουν νικηφορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νικηφόρουμαι νικηφόρει, νικηφόρῃ νικηφόρειται
Dual νικηφόρεισθον νικηφόρεισθον
Plural νικηφοροῦμεθα νικηφόρεισθε νικηφόρουνται
SubjunctiveSingular νικηφόρωμαι νικηφόρῃ νικηφόρηται
Dual νικηφόρησθον νικηφόρησθον
Plural νικηφορώμεθα νικηφόρησθε νικηφόρωνται
OptativeSingular νικηφοροίμην νικηφόροιο νικηφόροιτο
Dual νικηφόροισθον νικηφοροίσθην
Plural νικηφοροίμεθα νικηφόροισθε νικηφόροιντο
ImperativeSingular νικηφόρου νικηφορεῖσθω
Dual νικηφόρεισθον νικηφορεῖσθων
Plural νικηφόρεισθε νικηφορεῖσθων, νικηφορεῖσθωσαν
Infinitive νικηφόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νικηφορουμενος νικηφορουμενου νικηφορουμενη νικηφορουμενης νικηφορουμενον νικηφορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νικηφορήσω νικηφορήσεις νικηφορήσει
Dual νικηφορήσετον νικηφορήσετον
Plural νικηφορήσομεν νικηφορήσετε νικηφορήσουσιν*
OptativeSingular νικηφορήσοιμι νικηφορήσοις νικηφορήσοι
Dual νικηφορήσοιτον νικηφορησοίτην
Plural νικηφορήσοιμεν νικηφορήσοιτε νικηφορήσοιεν
Infinitive νικηφορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νικηφορησων νικηφορησοντος νικηφορησουσα νικηφορησουσης νικηφορησον νικηφορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νικηφορήσομαι νικηφορήσει, νικηφορήσῃ νικηφορήσεται
Dual νικηφορήσεσθον νικηφορήσεσθον
Plural νικηφορησόμεθα νικηφορήσεσθε νικηφορήσονται
OptativeSingular νικηφορησοίμην νικηφορήσοιο νικηφορήσοιτο
Dual νικηφορήσοισθον νικηφορησοίσθην
Plural νικηφορησοίμεθα νικηφορήσοισθε νικηφορήσοιντο
Infinitive νικηφορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νικηφορησομενος νικηφορησομενου νικηφορησομενη νικηφορησομενης νικηφορησομενον νικηφορησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκφέρετε τεύχη πάνοπλά τ’ ἀμφιβλήματα, ὡσ εἰσ ἀγῶνα τὸν προκείμενον δορὸσ ὁρμώμεθ’ ἤδη ξὺν δίκῃ νικηφόρῳ. (Euripides, Phoenissae, episode 2:8)
  • ἐγράφη μὲν γὰρ ὑπὸ πάντων τῶν περὶ τὸν Μέλανθον ἁρ́ματι νικηφόρῳ παρεστὼσ ὁ Ἀρίστρατοσ, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆσ γραφῆσ, ὡσ Πολέμων ὁ περιηγητὴσ ἱστόρηκεν. (Plutarch, Aratus, chapter 13 2:1)
  • τάχ’ ἐσ δόμουσ σοὺσ τὸν πολύζηλον πόσιν ἥξειν φανέντα σὺν κράτει νικηφόρῳ. (Sophocles, Trachiniae, episode 2:4)
  • ἡμῖν δὲ πομπὸσ ἴσθι τῶν ἐσθλῶν ἄνω, σὺν θεοῖσι καὶ γῇ καὶ δίκῃ νικηφόρῳ. (Aeschylus, Libation Bearers, episode 4:3)
  • θυόμενόσ τε νυκτὸσ μέσησ τὸν Ἄρη κατεκάλει καὶ τὴν ἑαυτοῦ πρόγονον Ἀφροδίτην ἑ̓κ γὰρ Αἰνείου καὶ Ἴλου τοῦ Αἰνείου τὸ τῶν Ιοὐλίων γένοσ παρενεχθέντοσ τοῦ ὀνόματοσ ἡγεῖτο εἶναἰ, νεών τε αὐτῇ νικηφόρῳ χαριστήριον ἐν Ῥώμῃ ποιήσειν εὔχετο κατορθώσασ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 10 6:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION