Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

λογομαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: λογομαχέω λογομαχήσω

Structure: λογομαχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to war about words

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λογομάχω λογομάχεις λογομάχει
Dual λογομάχειτον λογομάχειτον
Plural λογομάχουμεν λογομάχειτε λογομάχουσιν*
SubjunctiveSingular λογομάχω λογομάχῃς λογομάχῃ
Dual λογομάχητον λογομάχητον
Plural λογομάχωμεν λογομάχητε λογομάχωσιν*
OptativeSingular λογομάχοιμι λογομάχοις λογομάχοι
Dual λογομάχοιτον λογομαχοίτην
Plural λογομάχοιμεν λογομάχοιτε λογομάχοιεν
ImperativeSingular λογομᾶχει λογομαχεῖτω
Dual λογομάχειτον λογομαχεῖτων
Plural λογομάχειτε λογομαχοῦντων, λογομαχεῖτωσαν
Infinitive λογομάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λογομαχων λογομαχουντος λογομαχουσα λογομαχουσης λογομαχουν λογομαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λογομάχουμαι λογομάχει, λογομάχῃ λογομάχειται
Dual λογομάχεισθον λογομάχεισθον
Plural λογομαχοῦμεθα λογομάχεισθε λογομάχουνται
SubjunctiveSingular λογομάχωμαι λογομάχῃ λογομάχηται
Dual λογομάχησθον λογομάχησθον
Plural λογομαχώμεθα λογομάχησθε λογομάχωνται
OptativeSingular λογομαχοίμην λογομάχοιο λογομάχοιτο
Dual λογομάχοισθον λογομαχοίσθην
Plural λογομαχοίμεθα λογομάχοισθε λογομάχοιντο
ImperativeSingular λογομάχου λογομαχεῖσθω
Dual λογομάχεισθον λογομαχεῖσθων
Plural λογομάχεισθε λογομαχεῖσθων, λογομαχεῖσθωσαν
Infinitive λογομάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λογομαχουμενος λογομαχουμενου λογομαχουμενη λογομαχουμενης λογομαχουμενον λογομαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λογομαχήσω λογομαχήσεις λογομαχήσει
Dual λογομαχήσετον λογομαχήσετον
Plural λογομαχήσομεν λογομαχήσετε λογομαχήσουσιν*
OptativeSingular λογομαχήσοιμι λογομαχήσοις λογομαχήσοι
Dual λογομαχήσοιτον λογομαχησοίτην
Plural λογομαχήσοιμεν λογομαχήσοιτε λογομαχήσοιεν
Infinitive λογομαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λογομαχησων λογομαχησοντος λογομαχησουσα λογομαχησουσης λογομαχησον λογομαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λογομαχήσομαι λογομαχήσει, λογομαχήσῃ λογομαχήσεται
Dual λογομαχήσεσθον λογομαχήσεσθον
Plural λογομαχησόμεθα λογομαχήσεσθε λογομαχήσονται
OptativeSingular λογομαχησοίμην λογομαχήσοιο λογομαχήσοιτο
Dual λογομαχήσοισθον λογομαχησοίσθην
Plural λογομαχησοίμεθα λογομαχήσοισθε λογομαχήσοιντο
Infinitive λογομαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λογομαχησομενος λογομαχησομενου λογομαχησομενη λογομαχησομενης λογομαχησομενον λογομαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλογομᾶχουν ἐλογομᾶχεις ἐλογομᾶχειν*
Dual ἐλογομάχειτον ἐλογομαχεῖτην
Plural ἐλογομάχουμεν ἐλογομάχειτε ἐλογομᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλογομαχοῦμην ἐλογομάχου ἐλογομάχειτο
Dual ἐλογομάχεισθον ἐλογομαχεῖσθην
Plural ἐλογομαχοῦμεθα ἐλογομάχεισθε ἐλογομάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ταῦτα ὑπο μίμνησκε, διαμαρτυρόμενοσ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, μὴ λογομαχεῖν, ἐπ’ οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. (PROS TIMOQEON B, chapter 1 36:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION