Sense

1. a ringing, clashing, din

Examples

• κόναβος ἐν πύλαις χαλκοδέτων σακέων, παῖ Διός, ὅθεν πολεμόκραντον ἁγνὸν τέλος ἐν μάχᾳ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, antistrophe 23)
• ἄφαρ δὲ κακὸς κόναβος κατὰ νῆας ὀρώρει ἀνδρῶν τ ὀλλυμένων νηῶν θ ἅμα ἀγνυμενάων: (Homer, Odyssey, Book 10 12:20)

Similar forms

• κονάβησε (7)
• κονάβιζε (3)
• κονάβησαν (2)
• κόναβος (2)
• κονάβιζεν (1)
• κοναβηδὸν (1)
• κόναβον? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.