Hellas Alive Dictionary - κολακευτικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κολακευτικός κολακευτική κολακευτικόν

Structure: κολακευτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from kolakeu/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	κολακευτικός κολακευτικοῦ	κολακευτικότερος κολακευτικοτεροῦ	κολακευτικότατος κολακευτικοτατοῦ
Adverb	κολακευτικώς	κολακευτικότερον	κολακευτικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐνίουσ δὲ αὐτῶν καὶ ἐγνωρίσαμεν ἰδόντεσ, ὁπόσοι ἦσαν τῶν ἔναγχοσ τετελευτηκότων οἱ δὲ ἐνεκαλύπτοντό τε καὶ ἀπεστρέφοντο, εἰ δὲ καὶ προσβλέποιεν, μάλα δουλοπρεπέσ τι καὶ κολακευτικόν, καὶ ταῦτα πῶσ οἰεί βαρεῖσ ὄντεσ καὶ ὑπερόπται παρὰ τὸν βίον; (Lucian, Necyomantia, (no name) 14:4)
"ἐκεῖνοσ μέντοι ἐλεύθεροσ ἀνὴρ ἦν καὶ παρρησίασ μεστόσ, οὐδὲν οὔτε κολακευτικὸν οὔτε δουλοπρεπέσ, ἀλλ̓ ἀλήθεια ἐπὶ πᾶσι. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 61 1:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com