Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταρρακόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταρρακόω

Structure: καταρρακό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear into shreds, in rags or tatters

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρράκω καταρράκοις καταρράκοι
Dual καταρράκουτον καταρράκουτον
Plural καταρράκουμεν καταρράκουτε καταρράκουσιν*
SubjunctiveSingular καταρράκω καταρράκοις καταρράκοι
Dual καταρράκωτον καταρράκωτον
Plural καταρράκωμεν καταρράκωτε καταρράκωσιν*
OptativeSingular καταρράκοιμι καταρράκοις καταρράκοι
Dual καταρράκοιτον καταρρακοίτην
Plural καταρράκοιμεν καταρράκοιτε καταρράκοιεν
ImperativeSingular καταρρᾶκου καταρρακοῦτω
Dual καταρράκουτον καταρρακοῦτων
Plural καταρράκουτε καταρρακοῦντων, καταρρακοῦτωσαν
Infinitive καταρράκουν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρρακων καταρρακουντος καταρρακουσα καταρρακουσης καταρρακουν καταρρακουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρράκουμαι καταρράκοι καταρράκουται
Dual καταρράκουσθον καταρράκουσθον
Plural καταρρακοῦμεθα καταρράκουσθε καταρράκουνται
SubjunctiveSingular καταρράκωμαι καταρράκοι καταρράκωται
Dual καταρράκωσθον καταρράκωσθον
Plural καταρρακώμεθα καταρράκωσθε καταρράκωνται
OptativeSingular καταρρακοίμην καταρράκοιο καταρράκοιτο
Dual καταρράκοισθον καταρρακοίσθην
Plural καταρρακοίμεθα καταρράκοισθε καταρράκοιντο
ImperativeSingular καταρράκου καταρρακοῦσθω
Dual καταρράκουσθον καταρρακοῦσθων
Plural καταρράκουσθε καταρρακοῦσθων, καταρρακοῦσθωσαν
Infinitive καταρράκουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρρακουμενος καταρρακουμενου καταρρακουμενη καταρρακουμενης καταρρακουμενον καταρρακουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαταρρᾶκουν ἐκαταρρᾶκους ἐκαταρρᾶκουν*
Dual ἐκαταρράκουτον ἐκαταρρακοῦτην
Plural ἐκαταρράκουμεν ἐκαταρράκουτε ἐκαταρρᾶκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαταρρακοῦμην ἐκαταρράκου ἐκαταρράκουτο
Dual ἐκαταρράκουσθον ἐκαταρρακοῦσθην
Plural ἐκαταρρακοῦμεθα ἐκαταρράκουσθε ἐκαταρράκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION