Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταναρκάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταναρκάω καταναρκήσω

Structure: κατα (Prefix) + ναρκά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be slothful towards, press heavily upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανάρκω κατανάρκᾳς κατανάρκᾳ
Dual κατανάρκᾱτον κατανάρκᾱτον
Plural κατανάρκωμεν κατανάρκᾱτε κατανάρκωσιν*
SubjunctiveSingular κατανάρκω κατανάρκῃς κατανάρκῃ
Dual κατανάρκητον κατανάρκητον
Plural κατανάρκωμεν κατανάρκητε κατανάρκωσιν*
OptativeSingular κατανάρκῳμι κατανάρκῳς κατανάρκῳ
Dual κατανάρκῳτον καταναρκῷτην
Plural κατανάρκῳμεν κατανάρκῳτε κατανάρκῳεν
ImperativeSingular κατανᾶρκᾱ καταναρκᾶτω
Dual κατανάρκᾱτον καταναρκᾶτων
Plural κατανάρκᾱτε καταναρκῶντων, καταναρκᾶτωσαν
Infinitive κατανάρκᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταναρκων καταναρκωντος καταναρκωσα καταναρκωσης καταναρκων καταναρκωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανάρκωμαι κατανάρκᾳ κατανάρκᾱται
Dual κατανάρκᾱσθον κατανάρκᾱσθον
Plural καταναρκῶμεθα κατανάρκᾱσθε κατανάρκωνται
SubjunctiveSingular κατανάρκωμαι κατανάρκῃ κατανάρκηται
Dual κατανάρκησθον κατανάρκησθον
Plural καταναρκώμεθα κατανάρκησθε κατανάρκωνται
OptativeSingular καταναρκῷμην κατανάρκῳο κατανάρκῳτο
Dual κατανάρκῳσθον καταναρκῷσθην
Plural καταναρκῷμεθα κατανάρκῳσθε κατανάρκῳντο
ImperativeSingular κατανάρκω καταναρκᾶσθω
Dual κατανάρκᾱσθον καταναρκᾶσθων
Plural κατανάρκᾱσθε καταναρκᾶσθων, καταναρκᾶσθωσαν
Infinitive κατανάρκᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταναρκωμενος καταναρκωμενου καταναρκωμενη καταναρκωμενης καταναρκωμενον καταναρκωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταναρκήσω καταναρκήσεις καταναρκήσει
Dual καταναρκήσετον καταναρκήσετον
Plural καταναρκήσομεν καταναρκήσετε καταναρκήσουσιν*
OptativeSingular καταναρκήσοιμι καταναρκήσοις καταναρκήσοι
Dual καταναρκήσοιτον καταναρκησοίτην
Plural καταναρκήσοιμεν καταναρκήσοιτε καταναρκήσοιεν
Infinitive καταναρκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταναρκησων καταναρκησοντος καταναρκησουσα καταναρκησουσης καταναρκησον καταναρκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταναρκήσομαι καταναρκήσει, καταναρκήσῃ καταναρκήσεται
Dual καταναρκήσεσθον καταναρκήσεσθον
Plural καταναρκησόμεθα καταναρκήσεσθε καταναρκήσονται
OptativeSingular καταναρκησοίμην καταναρκήσοιο καταναρκήσοιτο
Dual καταναρκήσοισθον καταναρκησοίσθην
Plural καταναρκησοίμεθα καταναρκήσοισθε καταναρκήσοιντο
Infinitive καταναρκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταναρκησομενος καταναρκησομενου καταναρκησομενη καταναρκησομενης καταναρκησομενον καταναρκησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατενᾶρκων κατενᾶρκᾱς κατενᾶρκᾱν*
Dual κατενάρκᾱτον κατεναρκᾶτην
Plural κατενάρκωμεν κατενάρκᾱτε κατενᾶρκων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεναρκῶμην κατενάρκω κατενάρκᾱτο
Dual κατενάρκᾱσθον κατεναρκᾶσθην
Plural κατεναρκῶμεθα κατενάρκᾱσθε κατενάρκωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION