Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταμονομαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταμονομαχέω

Structure: κατα (Prefix) + μονομαχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to conquer in single combat

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμονομάχω καταμονομάχεις καταμονομάχει
Dual καταμονομάχειτον καταμονομάχειτον
Plural καταμονομάχουμεν καταμονομάχειτε καταμονομάχουσιν*
SubjunctiveSingular καταμονομάχω καταμονομάχῃς καταμονομάχῃ
Dual καταμονομάχητον καταμονομάχητον
Plural καταμονομάχωμεν καταμονομάχητε καταμονομάχωσιν*
OptativeSingular καταμονομάχοιμι καταμονομάχοις καταμονομάχοι
Dual καταμονομάχοιτον καταμονομαχοίτην
Plural καταμονομάχοιμεν καταμονομάχοιτε καταμονομάχοιεν
ImperativeSingular καταμονομᾶχει καταμονομαχεῖτω
Dual καταμονομάχειτον καταμονομαχεῖτων
Plural καταμονομάχειτε καταμονομαχοῦντων, καταμονομαχεῖτωσαν
Infinitive καταμονομάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμονομαχων καταμονομαχουντος καταμονομαχουσα καταμονομαχουσης καταμονομαχουν καταμονομαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμονομάχουμαι καταμονομάχει, καταμονομάχῃ καταμονομάχειται
Dual καταμονομάχεισθον καταμονομάχεισθον
Plural καταμονομαχοῦμεθα καταμονομάχεισθε καταμονομάχουνται
SubjunctiveSingular καταμονομάχωμαι καταμονομάχῃ καταμονομάχηται
Dual καταμονομάχησθον καταμονομάχησθον
Plural καταμονομαχώμεθα καταμονομάχησθε καταμονομάχωνται
OptativeSingular καταμονομαχοίμην καταμονομάχοιο καταμονομάχοιτο
Dual καταμονομάχοισθον καταμονομαχοίσθην
Plural καταμονομαχοίμεθα καταμονομάχοισθε καταμονομάχοιντο
ImperativeSingular καταμονομάχου καταμονομαχεῖσθω
Dual καταμονομάχεισθον καταμονομαχεῖσθων
Plural καταμονομάχεισθε καταμονομαχεῖσθων, καταμονομαχεῖσθωσαν
Infinitive καταμονομάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμονομαχουμενος καταμονομαχουμενου καταμονομαχουμενη καταμονομαχουμενης καταμονομαχουμενον καταμονομαχουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεμονομᾶχουν κατεμονομᾶχεις κατεμονομᾶχειν*
Dual κατεμονομάχειτον κατεμονομαχεῖτην
Plural κατεμονομάχουμεν κατεμονομάχειτε κατεμονομᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεμονομαχοῦμην κατεμονομάχου κατεμονομάχειτο
Dual κατεμονομάχεισθον κατεμονομαχεῖσθην
Plural κατεμονομαχοῦμεθα κατεμονομάχεισθε κατεμονομάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION