Ancient Greek-English Dictionary Language

καταμαργάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταμαργάω καταμαργήσω

Structure: καταμαργά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be stark mad

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμάργω καταμάργᾳς καταμάργᾳ
Dual καταμάργᾱτον καταμάργᾱτον
Plural καταμάργωμεν καταμάργᾱτε καταμάργωσιν*
SubjunctiveSingular καταμάργω καταμάργῃς καταμάργῃ
Dual καταμάργητον καταμάργητον
Plural καταμάργωμεν καταμάργητε καταμάργωσιν*
OptativeSingular καταμάργῳμι καταμάργῳς καταμάργῳ
Dual καταμάργῳτον καταμαργῷτην
Plural καταμάργῳμεν καταμάργῳτε καταμάργῳεν
ImperativeSingular καταμᾶργᾱ καταμαργᾶτω
Dual καταμάργᾱτον καταμαργᾶτων
Plural καταμάργᾱτε καταμαργῶντων, καταμαργᾶτωσαν
Infinitive καταμάργᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαργων καταμαργωντος καταμαργωσα καταμαργωσης καταμαργων καταμαργωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμάργωμαι καταμάργᾳ καταμάργᾱται
Dual καταμάργᾱσθον καταμάργᾱσθον
Plural καταμαργῶμεθα καταμάργᾱσθε καταμάργωνται
SubjunctiveSingular καταμάργωμαι καταμάργῃ καταμάργηται
Dual καταμάργησθον καταμάργησθον
Plural καταμαργώμεθα καταμάργησθε καταμάργωνται
OptativeSingular καταμαργῷμην καταμάργῳο καταμάργῳτο
Dual καταμάργῳσθον καταμαργῷσθην
Plural καταμαργῷμεθα καταμάργῳσθε καταμάργῳντο
ImperativeSingular καταμάργω καταμαργᾶσθω
Dual καταμάργᾱσθον καταμαργᾶσθων
Plural καταμάργᾱσθε καταμαργᾶσθων, καταμαργᾶσθωσαν
Infinitive καταμάργᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαργωμενος καταμαργωμενου καταμαργωμενη καταμαργωμενης καταμαργωμενον καταμαργωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμαργήσω καταμαργήσεις καταμαργήσει
Dual καταμαργήσετον καταμαργήσετον
Plural καταμαργήσομεν καταμαργήσετε καταμαργήσουσιν*
OptativeSingular καταμαργήσοιμι καταμαργήσοις καταμαργήσοι
Dual καταμαργήσοιτον καταμαργησοίτην
Plural καταμαργήσοιμεν καταμαργήσοιτε καταμαργήσοιεν
Infinitive καταμαργήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαργησων καταμαργησοντος καταμαργησουσα καταμαργησουσης καταμαργησον καταμαργησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμαργήσομαι καταμαργήσει, καταμαργήσῃ καταμαργήσεται
Dual καταμαργήσεσθον καταμαργήσεσθον
Plural καταμαργησόμεθα καταμαργήσεσθε καταμαργήσονται
OptativeSingular καταμαργησοίμην καταμαργήσοιο καταμαργήσοιτο
Dual καταμαργήσοισθον καταμαργησοίσθην
Plural καταμαργησοίμεθα καταμαργήσοισθε καταμαργήσοιντο
Infinitive καταμαργήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαργησομενος καταμαργησομενου καταμαργησομενη καταμαργησομενης καταμαργησομενον καταμαργησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be stark mad

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION