Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφωράω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφωράω καταφωράσω

Structure: κατα (Prefix) + φωρά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to catch in a theft: to catch in the act, detect, discover

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφώρω καταφώρᾳς καταφώρᾳ
Dual καταφώρᾱτον καταφώρᾱτον
Plural καταφώρωμεν καταφώρᾱτε καταφώρωσιν*
SubjunctiveSingular καταφώρω καταφώρῃς καταφώρῃ
Dual καταφώρητον καταφώρητον
Plural καταφώρωμεν καταφώρητε καταφώρωσιν*
OptativeSingular καταφώρῳμι καταφώρῳς καταφώρῳ
Dual καταφώρῳτον καταφωρῷτην
Plural καταφώρῳμεν καταφώρῳτε καταφώρῳεν
ImperativeSingular καταφῶρᾱ καταφωρᾶτω
Dual καταφώρᾱτον καταφωρᾶτων
Plural καταφώρᾱτε καταφωρῶντων, καταφωρᾶτωσαν
Infinitive καταφώρᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφωρων καταφωρωντος καταφωρωσα καταφωρωσης καταφωρων καταφωρωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφώρωμαι καταφώρᾳ καταφώρᾱται
Dual καταφώρᾱσθον καταφώρᾱσθον
Plural καταφωρῶμεθα καταφώρᾱσθε καταφώρωνται
SubjunctiveSingular καταφώρωμαι καταφώρῃ καταφώρηται
Dual καταφώρησθον καταφώρησθον
Plural καταφωρώμεθα καταφώρησθε καταφώρωνται
OptativeSingular καταφωρῷμην καταφώρῳο καταφώρῳτο
Dual καταφώρῳσθον καταφωρῷσθην
Plural καταφωρῷμεθα καταφώρῳσθε καταφώρῳντο
ImperativeSingular καταφώρω καταφωρᾶσθω
Dual καταφώρᾱσθον καταφωρᾶσθων
Plural καταφώρᾱσθε καταφωρᾶσθων, καταφωρᾶσθωσαν
Infinitive καταφώρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφωρωμενος καταφωρωμενου καταφωρωμενη καταφωρωμενης καταφωρωμενον καταφωρωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφωράσω καταφωράσεις καταφωράσει
Dual καταφωράσετον καταφωράσετον
Plural καταφωράσομεν καταφωράσετε καταφωράσουσιν*
OptativeSingular καταφωράσοιμι καταφωράσοις καταφωράσοι
Dual καταφωράσοιτον καταφωρασοίτην
Plural καταφωράσοιμεν καταφωράσοιτε καταφωράσοιεν
Infinitive καταφωράσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφωρασων καταφωρασοντος καταφωρασουσα καταφωρασουσης καταφωρασον καταφωρασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφωράσομαι καταφωράσει, καταφωράσῃ καταφωράσεται
Dual καταφωράσεσθον καταφωράσεσθον
Plural καταφωρασόμεθα καταφωράσεσθε καταφωράσονται
OptativeSingular καταφωρασοίμην καταφωράσοιο καταφωράσοιτο
Dual καταφωράσοισθον καταφωρασοίσθην
Plural καταφωρασοίμεθα καταφωράσοισθε καταφωράσοιντο
Infinitive καταφωράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφωρασομενος καταφωρασομενου καταφωρασομενη καταφωρασομενης καταφωρασομενον καταφωρασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεφῶρων κατεφῶρᾱς κατεφῶρᾱν*
Dual κατεφώρᾱτον κατεφωρᾶτην
Plural κατεφώρωμεν κατεφώρᾱτε κατεφῶρων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεφωρῶμην κατεφώρω κατεφώρᾱτο
Dual κατεφώρᾱσθον κατεφωρᾶσθην
Plural κατεφωρῶμεθα κατεφώρᾱσθε κατεφώρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ μηδὲν ἀλλήλουσ βασανίζειν δεόμενοι μηδὲ καταφωρᾶν ἀλλ’ ἢ χρῆσθαι φιλοφρόνωσ, τὰ τοιαῦτα προβλήματα καὶ τοὺσ λόγουσ ἄγουσι συνιόντεσ, οἷσ ἀποκρύπτεται τὰ φαῦλα τῆσ ψυχῆσ, τὸ δὲ βέλτιστον ἀναθαρρεῖ καὶ τὸ μουσικώτατον, ὥσπερ ἐπὶ λειμῶνασ οἰκείουσ καὶ νομὰσ ὑπὸ φιλολογίασ προερχόμενον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, chapter 0 10:1)
  • οὐδὲ γὰρ νῦν τοι τήν γ’ ἐμὴν ψυχὴν ἑωρᾶτε, ἀλλ’ οἷσ διεπράττετο, τούτοισ αὐτὴν ὡσ οὖσαν κατεφωρᾶτε. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 7 19:3)

Synonyms

  1. to catch in a theft

Derived

  • φωράω (to search after a thief or theft, search a house, to be detected)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION