Ancient Greek-English Dictionary Language

καταδειλιάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταδειλιάω καταδειλιάσω

Structure: κατα (Prefix) + δειλιά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shew signs of fear

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδειλίω καταδειλίᾳς καταδειλίᾳ
Dual καταδειλίᾱτον καταδειλίᾱτον
Plural καταδειλίωμεν καταδειλίᾱτε καταδειλίωσιν*
SubjunctiveSingular καταδειλίω καταδειλίῃς καταδειλίῃ
Dual καταδειλίητον καταδειλίητον
Plural καταδειλίωμεν καταδειλίητε καταδειλίωσιν*
OptativeSingular καταδειλίῳμι καταδειλίῳς καταδειλίῳ
Dual καταδειλίῳτον καταδειλιῷτην
Plural καταδειλίῳμεν καταδειλίῳτε καταδειλίῳεν
ImperativeSingular καταδειλῖᾱ καταδειλιᾶτω
Dual καταδειλίᾱτον καταδειλιᾶτων
Plural καταδειλίᾱτε καταδειλιῶντων, καταδειλιᾶτωσαν
Infinitive καταδειλίᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδειλιων καταδειλιωντος καταδειλιωσα καταδειλιωσης καταδειλιων καταδειλιωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδειλίωμαι καταδειλίᾳ καταδειλίᾱται
Dual καταδειλίᾱσθον καταδειλίᾱσθον
Plural καταδειλιῶμεθα καταδειλίᾱσθε καταδειλίωνται
SubjunctiveSingular καταδειλίωμαι καταδειλίῃ καταδειλίηται
Dual καταδειλίησθον καταδειλίησθον
Plural καταδειλιώμεθα καταδειλίησθε καταδειλίωνται
OptativeSingular καταδειλιῷμην καταδειλίῳο καταδειλίῳτο
Dual καταδειλίῳσθον καταδειλιῷσθην
Plural καταδειλιῷμεθα καταδειλίῳσθε καταδειλίῳντο
ImperativeSingular καταδειλίω καταδειλιᾶσθω
Dual καταδειλίᾱσθον καταδειλιᾶσθων
Plural καταδειλίᾱσθε καταδειλιᾶσθων, καταδειλιᾶσθωσαν
Infinitive καταδειλίᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδειλιωμενος καταδειλιωμενου καταδειλιωμενη καταδειλιωμενης καταδειλιωμενον καταδειλιωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδειλιάσω καταδειλιάσεις καταδειλιάσει
Dual καταδειλιάσετον καταδειλιάσετον
Plural καταδειλιάσομεν καταδειλιάσετε καταδειλιάσουσιν*
OptativeSingular καταδειλιάσοιμι καταδειλιάσοις καταδειλιάσοι
Dual καταδειλιάσοιτον καταδειλιασοίτην
Plural καταδειλιάσοιμεν καταδειλιάσοιτε καταδειλιάσοιεν
Infinitive καταδειλιάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδειλιασων καταδειλιασοντος καταδειλιασουσα καταδειλιασουσης καταδειλιασον καταδειλιασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδειλιάσομαι καταδειλιάσει, καταδειλιάσῃ καταδειλιάσεται
Dual καταδειλιάσεσθον καταδειλιάσεσθον
Plural καταδειλιασόμεθα καταδειλιάσεσθε καταδειλιάσονται
OptativeSingular καταδειλιασοίμην καταδειλιάσοιο καταδειλιάσοιτο
Dual καταδειλιάσοισθον καταδειλιασοίσθην
Plural καταδειλιασοίμεθα καταδειλιάσοισθε καταδειλιάσοιντο
Infinitive καταδειλιάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδειλιασομενος καταδειλιασομενου καταδειλιασομενη καταδειλιασομενης καταδειλιασομενον καταδειλιασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION