Sense

1. a mode of arming, armour

Examples

• ὁπλίτασ δὲ καὶ τοὺσ τὰ μεγάλα γέρρα ἔχοντασ κύκλῳ πάντων εἶχεν ὥσπερ τεῖχοσ, ὅπωσ καὶ εἰ δέοι τι ἐνσκευάζεσθαι τοὺσ ἱππέασ, οἱ μονιμώτατοι πρόσθεν ὄντεσ παρέχοιεν αὐτοῖσ ἀσφαλῆ τὴν καθόπλισιν. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 5 12:1)
• οἱ μὲν οὖν πολλοὶ προσλαβόντεσ χάλκωμα σπιθαμιαῖον πάντῃ πάντωσ, ὃ προστίθενται μὲν πρὸ τῶν στέρνων, καλοῦσι δὲ καρδιοφύλακα, τελείαν ἔχουσι τὴν καθόπλισιν· (Polybius, Histories, book 6, chapter 23 14:1)

Similar forms

• καθοπλίσας (18)
• καθοπλίσαντες (11)
• καθοπλισμοῦ (6)
• καθοπλισμὸν (6)
• καθοπλισμοῖς (5)
• καθοπλισμῷ (4)
• καθοπλίσαι (4)
• καθοπλισθεὶς (3)
• καθοπλισμούς (2)
• καθοπλίσασθαι (2)
• καθοπλισμῶν (2)
• καθόπλισιν (2)
• καθοπλισμὸς (2)
• καθόπλισον (1)
• καθοπλίσαντας (1)
• καθοπλισώμεθα (1)
• καθοπλίσαντος (1)
• καθοπλισμόν (1)
• καθοπλίσαντα (1)
• καθοπλίσασα (1)
• καθοπλίσεώς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.