Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱερουργέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἱερουργέω ἱερουργήσω

Structure: ἱερουργέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from i(erourgo/s

Sense

  1. to perform sacred rites, to minister

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱερούργω ἱερούργεις ἱερούργει
Dual ἱερούργειτον ἱερούργειτον
Plural ἱερούργουμεν ἱερούργειτε ἱερούργουσιν*
SubjunctiveSingular ἱερούργω ἱερούργῃς ἱερούργῃ
Dual ἱερούργητον ἱερούργητον
Plural ἱερούργωμεν ἱερούργητε ἱερούργωσιν*
OptativeSingular ἱερούργοιμι ἱερούργοις ἱερούργοι
Dual ἱερούργοιτον ἱερουργοίτην
Plural ἱερούργοιμεν ἱερούργοιτε ἱερούργοιεν
ImperativeSingular ἱεροῦργει ἱερουργεῖτω
Dual ἱερούργειτον ἱερουργεῖτων
Plural ἱερούργειτε ἱερουργοῦντων, ἱερουργεῖτωσαν
Infinitive ἱερούργειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱερουργων ἱερουργουντος ἱερουργουσα ἱερουργουσης ἱερουργουν ἱερουργουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱερούργουμαι ἱερούργει, ἱερούργῃ ἱερούργειται
Dual ἱερούργεισθον ἱερούργεισθον
Plural ἱερουργοῦμεθα ἱερούργεισθε ἱερούργουνται
SubjunctiveSingular ἱερούργωμαι ἱερούργῃ ἱερούργηται
Dual ἱερούργησθον ἱερούργησθον
Plural ἱερουργώμεθα ἱερούργησθε ἱερούργωνται
OptativeSingular ἱερουργοίμην ἱερούργοιο ἱερούργοιτο
Dual ἱερούργοισθον ἱερουργοίσθην
Plural ἱερουργοίμεθα ἱερούργοισθε ἱερούργοιντο
ImperativeSingular ἱερούργου ἱερουργεῖσθω
Dual ἱερούργεισθον ἱερουργεῖσθων
Plural ἱερούργεισθε ἱερουργεῖσθων, ἱερουργεῖσθωσαν
Infinitive ἱερούργεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱερουργουμενος ἱερουργουμενου ἱερουργουμενη ἱερουργουμενης ἱερουργουμενον ἱερουργουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱερουργήσω ἱερουργήσεις ἱερουργήσει
Dual ἱερουργήσετον ἱερουργήσετον
Plural ἱερουργήσομεν ἱερουργήσετε ἱερουργήσουσιν*
OptativeSingular ἱερουργήσοιμι ἱερουργήσοις ἱερουργήσοι
Dual ἱερουργήσοιτον ἱερουργησοίτην
Plural ἱερουργήσοιμεν ἱερουργήσοιτε ἱερουργήσοιεν
Infinitive ἱερουργήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱερουργησων ἱερουργησοντος ἱερουργησουσα ἱερουργησουσης ἱερουργησον ἱερουργησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱερουργήσομαι ἱερουργήσει, ἱερουργήσῃ ἱερουργήσεται
Dual ἱερουργήσεσθον ἱερουργήσεσθον
Plural ἱερουργησόμεθα ἱερουργήσεσθε ἱερουργήσονται
OptativeSingular ἱερουργησοίμην ἱερουργήσοιο ἱερουργήσοιτο
Dual ἱερουργήσοισθον ἱερουργησοίσθην
Plural ἱερουργησοίμεθα ἱερουργήσοισθε ἱερουργήσοιντο
Infinitive ἱερουργήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱερουργησομενος ἱερουργησομενου ἱερουργησομενη ἱερουργησομενης ἱερουργησομενον ἱερουργησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̔εροῦργουν ῑ̔εροῦργεις ῑ̔εροῦργειν*
Dual ῑ̔ερούργειτον ῑ̔ερουργεῖτην
Plural ῑ̔ερούργουμεν ῑ̔ερούργειτε ῑ̔εροῦργουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̔ερουργοῦμην ῑ̔ερούργου ῑ̔ερούργειτο
Dual ῑ̔ερούργεισθον ῑ̔ερουργεῖσθην
Plural ῑ̔ερουργοῦμεθα ῑ̔ερούργεισθε ῑ̔ερούργουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὀξυβελεῖσ τε γὰρ αὐτῷ καὶ καταπέλται παρῆσαν οὐκ ὀλίγοι καὶ λιθοβόλοι, δι’ ὧν οὐ μόνον ἠμύνετο τοὺσ πολεμοῦντασ, ἀλλὰ καὶ πολλοὺσ τῶν ἱερουργούντων ἀνῄρει. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 18:1)
  • μάθοι δ’ ἄν τισ ἐντεῦθεν τὴν ὑπερβολὴν ἧσ ἔχομεν περὶ τὸν θεὸν εὐσεβείασ καὶ τὴν φυλακὴν τῶν νόμων, μηδὲν ὑπὸ τῆσ πολιορκίασ διὰ φόβον ἐμποδιζομένων πρὸσ τὰσ ἱερουργίασ, ἀλλὰ δὶσ τῆσ ἡμέρασ πρωί̈ τε καὶ περὶ ἐνάτην ὡρ́αν ἱερουργούντων ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, καὶ μηδὲ εἴ τι περὶ τὰσ προσβολὰσ δύσκολον εἰή τὰσ θυσίασ παυόντων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 83:1)

Synonyms

  1. to perform sacred rites

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION