Ancient Greek-English Dictionary Language

γενεᾱλογέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: γενεᾱλογέω

Structure: γενεᾱλογέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from genea/logos

Sense

  1. to trace ancestry, make a pedigree

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γενεᾱλόγω γενεᾱλόγεις γενεᾱλόγει
Dual γενεᾱλόγειτον γενεᾱλόγειτον
Plural γενεᾱλόγουμεν γενεᾱλόγειτε γενεᾱλόγουσιν*
SubjunctiveSingular γενεᾱλόγω γενεᾱλόγῃς γενεᾱλόγῃ
Dual γενεᾱλόγητον γενεᾱλόγητον
Plural γενεᾱλόγωμεν γενεᾱλόγητε γενεᾱλόγωσιν*
OptativeSingular γενεᾱλόγοιμι γενεᾱλόγοις γενεᾱλόγοι
Dual γενεᾱλόγοιτον γενεᾱλογοίτην
Plural γενεᾱλόγοιμεν γενεᾱλόγοιτε γενεᾱλόγοιεν
ImperativeSingular γενεᾱλο͂γει γενεᾱλογεῖτω
Dual γενεᾱλόγειτον γενεᾱλογεῖτων
Plural γενεᾱλόγειτε γενεᾱλογοῦντων, γενεᾱλογεῖτωσαν
Infinitive γενεᾱλόγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γενεᾱλογων γενεᾱλογουντος γενεᾱλογουσα γενεᾱλογουσης γενεᾱλογουν γενεᾱλογουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γενεᾱλόγουμαι γενεᾱλόγει, γενεᾱλόγῃ γενεᾱλόγειται
Dual γενεᾱλόγεισθον γενεᾱλόγεισθον
Plural γενεᾱλογοῦμεθα γενεᾱλόγεισθε γενεᾱλόγουνται
SubjunctiveSingular γενεᾱλόγωμαι γενεᾱλόγῃ γενεᾱλόγηται
Dual γενεᾱλόγησθον γενεᾱλόγησθον
Plural γενεᾱλογώμεθα γενεᾱλόγησθε γενεᾱλόγωνται
OptativeSingular γενεᾱλογοίμην γενεᾱλόγοιο γενεᾱλόγοιτο
Dual γενεᾱλόγοισθον γενεᾱλογοίσθην
Plural γενεᾱλογοίμεθα γενεᾱλόγοισθε γενεᾱλόγοιντο
ImperativeSingular γενεᾱλόγου γενεᾱλογεῖσθω
Dual γενεᾱλόγεισθον γενεᾱλογεῖσθων
Plural γενεᾱλόγεισθε γενεᾱλογεῖσθων, γενεᾱλογεῖσθωσαν
Infinitive γενεᾱλόγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γενεᾱλογουμενος γενεᾱλογουμενου γενεᾱλογουμενη γενεᾱλογουμενης γενεᾱλογουμενον γενεᾱλογουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμεῖσ δὲ τὰ καθ’ αὑτοὺσ ἐν πολλῇ ῥᾳθυμίᾳ καὶ ἀγνοίᾳ θέμενοι καὶ ἀμελήσαντεσ ἑτέρουσ γενεαλογοῦμεν ὅτι τοῦ γείτονοσ ὁ πάπποσ ἦν Σύροσ, Θρᾷττα δ’ ἡ τήθη, ὁ δεῖνα δ’ ὀφείλει τάλαντα τρία καὶ τοὺσ τόκουσ οὐκ ἀποδέδωκεν. (Plutarch, De curiositate, section 2 2:2)
  • ἔτρεψεν αὑτόν, καὶ τὰσ ἄλλασ γυναῖκασ ἀνέκρινε, τίσ ἡ Τυρὼ καί τίσ ἡ καλὴ Χλωρὶσ καὶ διὰ τί Ἐπικάστη Ἐπικάστη ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ’ ὑψηλοῖο μελάθρου ἡμεῖσ δὲ τὰ καθ’ αὑτοὺσ ἐν πολλῇ ῥᾳθυμίᾳ καὶ ἀγνοίᾳ θέμενοι καὶ ἀμελήσαντεσ ἑτέρουσ γενεαλογοῦμεν, ὅτι τοῦ γείτονοσ ὁ πάπποσ ἦν Σύροσ, Θρᾷττα δ’ ἡ τήθη· (Plutarch, De curiositate, section 2 5:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION